معنی ثمیغه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

آمیخته، مخلوط، آمیزش، مجامعت

(ثَ نَ)

تأنیث ثمین. چیزی گران قیمت، احجار ثمینه، جواهر

(ثَ نَ)

شهری است یا زمینی است

(ثَ مَ)

ابریق سربسته

(ثَ رَ)

زمین میوه ناک، مسکه که ظاهر شود بر ساحت پیش از جمع شدن، شیری که مسکۀ آن ظاهر نشده باشد یا شیری که مسکۀ آن برآمده باشد

(ثَ غَ)

بالای کوه. سرکوه

آمیزش، مباشرت مجامعت آرمش با، آمیخته مخلوط

گرانبها مونث ثمین مونی ثمین: جواهر ثمینه

مانده، رخت و پخت، آب بند، انبار

میوه ناک پر بار

((غِ))

آمیزش، مباشرت، مجامعت

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما