- ثله (ثِلْ لَ)
نیستی. هلاک. ج، ثلل
معنی ثله - جستجوی لغت در جدول جو
- ثله (ثِلْ لَ)
رمۀ بزرگ از گوسفند و بز درآمیخته، یا خاص است به رمۀ میش. ج، ثلل ، ثلال، رخنه، پشم گوسفند، کساء جیدالثله، پشم گوسپند آمیخته بموی و پشم شتر، مناره مانندی در صحرا که زیر سایۀ آن آرام گیرند، نوبت آب شتران بعد دو روز، درم بسیار، گل چاه برآورده شده. ج، ثلل. ثلل. ثلال
- ثله (ثُلْ لَ)
گروه مردم. جماعت بسیار، درم بسیار، چیزی چون مناره در بیابان که بسایۀ آن پناهند. ج، ثلل. ثلل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
برف، قطره های منجمد شدۀ سفید، بلوری شکل و نرمی که از آسمان فرو می ریزد، فنجا
ثلج چینی (صینی): شوره، شورۀ قلم، در علم زیست شناسی تباشیر، باروت، سنگ سرمه
ثلج چینی (صینی): شوره، شورۀ قلم، در علم زیست شناسی تباشیر، باروت، سنگ سرمه
(شَ لَ)
لغت نامه دهخدا
پای ستبرکه گوشت آن بر روی هم انباشته است. (از ذیل اقرب الموارد) ، انگشتی درشت. (مهذب الاسماء)
(اَ لَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است قرب مدینه در شعر قیس بن الخطیم:
واﷲ ذی المسجد الحرام و ما
جلّل من یمنه لها خنف
انّی لاهواک غیر ذی کذب
قد شف ّ منّی الاحشاء و الشّغف
بل لیت أهلی و اهل أثله فی
دار قریب بحیث نختلف.
در تفسیر آن چنین گفته اند و ظاهر آن است که اسم زنی است. (معجم البلدان).
واﷲ ذی المسجد الحرام و ما
جلّل من یمنه لها خنف
انّی لاهواک غیر ذی کذب
قد شف ّ منّی الاحشاء و الشّغف
بل لیت أهلی و اهل أثله فی
دار قریب بحیث نختلف.
در تفسیر آن چنین گفته اند و ظاهر آن است که اسم زنی است. (معجم البلدان).
(خَ لَ / خَ ثَ لَ)
لغت نامه دهخدا
زن کلان شکم. (از منتهی الارب) المراءه الضخمه البطن. (از متن اللغه). ج، خثلات یا خثلات، مابین ناف و زهار. (از منتهی الارب) (از متن اللغه). منه: خثله البطن، یقال: طعنه فی خثله بطنه و فی خثلتی الم کالعشی. (از اقرب الموارد) ، معده. محل طعام. خثله در انسان چون کرش است در گوسفند. (از متن اللغه)
(بُ لَ)
لغت نامه دهخدا
شهرت. (منتهی الارب) (آنندراج). نیک نامی. (ناظم الاطباء) ، نام قومی است که در جهت شرقی نوبه بین صعید مصر و حبشه و نیل و دریای احمر واقعند و سرزمین آنها به بلاد البجایا بجاوه معروف است و به طوائف بسیار منقسم میشود که از آن جمله بشاره است. زبان آنان معروف به بجاوی است. موهای بلند مجعد، رنگ قرمز مایل به زردی و دندان سفید دارند. زنان زیبا و شکیل در بین آنان هست. در اثر اختلاط با عرب از اصل تغییر یافته اند واغلب چادرنشین اند و از فروش لبنیات زندگی می کنند. (از قاموس الاعلام ترکی). و رجوع به بجاو و بجاه شود
دزدی، زنبیل و سبدی که طعام و جامه و بار مینماید در وی نهند، زن دندان ریخته، بیماری سل
وسیله ای که برای گرفتن حیوانات بکار میرود، دام، پایه نردبان هم گویند
سوراخ، ترک -1 رخنه کردن در، ترک دادن، بینی بریدن، اسقاط فاء فعولن است تا (عولن) بماند (فع لن) بجای آن نهند و ثلم دراشعار عرب است و در شعر فارسی نیاید، جمع ثلمت (ثلمه)
لغز، گناه، لالنگ خوراکی که مردم از خانه مردم با خوان دوست و خویش بردارند و با خود برند، سنگریزه نرم ماسه کار نیک، تا سه، تنگدمی تازی گشته از لاتین دو انگشتی از گیاهان شکوفه سپرغم گیاهی است از تیره صلیبیان که در حدود 4 گونه آن شناخته شده و در نواحی گرم آسیای غربی و شمال افریقا روید سله
ابزار، مایه، اندام، زین و برگ، زهار، گاهوک (تابوت) عقاب شاهین، پرنده ایست از دسته شکاریان روزانه دارای قدی متوسط و سری کشیده و منقار و پنجه های نسبه ضعیف
فرو ریزنده، روان شونده سران آبخیز سبزه زاری که در آن آبگیرها باشد
