- ثعران (ثُ)
دو آزخ غلاف نرۀ ستور، دو آزخ پستان گوسپند
معنی ثعران - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ثُ)
لغت نامه دهخدا
مار بزرگ. مار عظیم. اژدها. (غیاث اللغه) (نصاب الصبیان) (السامی فی الاسامی). اژدر. (بحر الجواهر). یا خاص است به مار نر. یا مطلق مار است. تنین. برغمان. برسان. ج، ثعابین:
میر موسی کف، شمشیر چو ثعبان دارد
دست فرعون و جنودش کند ازما کوتاه.
منوچهری.
در کف او بزخم فرعونان
نیزۀ سرگرای ثعبان باد.
چو هنگام عزائم زی معزّم
بتک خیزند ثعبانان ریمن.
منوچهری.
روز در چشم من چو اهرمنست
بند بر پای من چو ثعبانیست.
مسعود سعد.
دست موسی گشت گوئی عارض رخشان او
زلف او ثعبان موسی چشم او چون سامری.
معزی
جمع واژۀ ثعب. آبراهه های وادی. ج، ثعابین
میر موسی کف، شمشیر چو ثعبان دارد
دست فرعون و جنودش کند ازما کوتاه.
منوچهری.
در کف او بزخم فرعونان
نیزۀ سرگرای ثعبان باد.
چو هنگام عزائم زی معزّم
بتک خیزند ثعبانان ریمن.
منوچهری.
روز در چشم من چو اهرمنست
بند بر پای من چو ثعبانیست.
مسعود سعد.
دست موسی گشت گوئی عارض رخشان او
زلف او ثعبان موسی چشم او چون سامری.
معزی
جمع واژۀ ثعب. آبراهه های وادی. ج، ثعابین
(شَ)
لغت نامه دهخدا
نام کوهی نزدیک موصل که دارای گیاه بسیار و فواکه و طیور بیشمار است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کوهی است در موصل. گویند در نواحی شهرزور و نیز گفته اند در ناحیۀ باجرمی و موسوم است به جبل القندیل وقتی که از دقوقا خارج شوی در ساحل زاب صغیر مشاهده شود در نزدیکی رستاق لرب از شهرزور. (از معجم البلدان) ، از اعمال شهرزوراست و ابوبکر شعرانی از آنجاست. (یادداشت مؤلف)
(قَ)
لغت نامه دهخدا
اناء قعران، ظرفی که در آن چیزی به اندازۀ پوشش ته آن باشد. (اقرب الموارد). آوند که در تک آن چیزی اندک باشد، آوند مغاک. (آنندراج). رجوع به قعری شود
(تَ سَ وْ وُ)
لغت نامه دهخدا
ثور. برانگیخته شدن، برخاستن گرد و دود و فتنه. برآمدن گرد و دود، برجستن سنگ خوار و ملخ، ظاهر شدن خون، برآمدن گره بر اندام، برآمدن حصبه بر اندام: ثارت به الحصبه، بهیجان آمدن دل و روان گردیدن آب، خاستن به سوی کسی برای زدن او. (زوزنی)
جمع واژۀ ثور، گاوان، گاوان نر
(زَ نِ تَ)
لغت نامه دهخدا
پیوستگی کردن بر خوردن گوشت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ادامه دادن بر خوردن گوشت پخته. (از اقرب الموارد).
(بِ / بُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ بعیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به بعیر شود
پاکفتگی دراسپ، آسه گاه در چرخ، لانه کفتار، مانند همتا، دوری، نای مسی از سازه های بادی
