معنی تیرازن در لغت نامه دهخدا

گیاه شاه افسر. (فرهنگ فارسی معین)

معنی تیرازن - جستجوی لغت در جدول جو

تیرازن(زَ)

لغت نامه دهخدا

تیرازن

فرهنگ لغت هوشیار

تیگران

(پسرانه)

نام یکی از سرداران خشایار پادشاه هخامنشی

فرهنگ نامهای ایرانی

تیران

(پسرانه)

نام چند تن از پادشاهان سلسله اشکانی

فرهنگ نامهای ایرانی

تیراژه

(دخترانه)

رنگین کمان، قوس قزح

فرهنگ نامهای ایرانی

تیراژه

رنگین کمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، تویه، آلیسا، قزح، آدینده، تربیسه، قوس و قزح، آژفنداک، سویسه، تربسه، شدکیس، نوشه، ایرسا، نوسه، تیراژی، رخش، درونه، آفنداک، کلکم، نوس، آزفنداک، ترسه، سرگیس، توبه، سدکیس، سرکیس، سرویسه، کرکم، اغلیسون

رَنگین کَمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، تویِه، آلیسا، قُزَح، آدیندِه، تربیسِه، قُوس و قَزَح، آژفَنداک، سَویسِه، تَربَسِه، شَدکیس، نوشَه، ایرسا، نوسَه، تیراژی، رَخش، دُرونِه، آفَنداک، کَلکَم، نوس، آزفَنداک، تُرسِه، سَرگیس، توبِه، سَدکیس، سِرکیس، سَرویسِه، کَرکَم، اِغلیسون

فرهنگ فارسی عمید

پیراهن

جامۀ نازک و کوتاه که مردان زیر لباس بر تن می کنند، جامۀ نازک و بلند زنانه
پیراهن کاغذی (کاغذین) کردن: کنایه از دادخواهی کردن. در قدیم رسم بوده که گاهی ستمدیده ای پیراهن یا جامۀ کاغذی بر تن می کرده و به پای علم داد می رفته تا داد او را از ستمگر بستانند
پیراهن مراد: پیراهنی که بعضی از زنان در روز ۲۷ رمضان با پول گدایی خریداری می کنند و در مسجد میان دو نماز ظهر و عصر می دوزند و بر تن می کنند تا حاجتشان برآورده شود

جامۀ نازک و کوتاه که مردان زیر لباس بر تن می کنند، جامۀ نازک و بلند زنانه
پیراهن کاغذی (کاغذین) کردن: کنایه از دادخواهی کردن. در قدیم رسم بوده که گاهی ستمدیده ای پیراهن یا جامۀ کاغذی بر تن می کرده و به پای عَلَم داد می رفته تا داد او را از ستمگر بستانند
پیراهن مراد: پیراهنی که بعضی از زنان در روز ۲۷ رمضان با پول گدایی خریداری می کنند و در مسجد میان دو نماز ظهر و عصر می دوزند و بر تن می کنند تا حاجتشان برآورده شود

فرهنگ فارسی عمید

تیرگان

روز سیزدهم تیرماه، جشنی که در این روز در ایران باستان، برپا می کرده اند

فرهنگ فارسی عمید

تیردان

ترکش، کیسه یا جعبه که در قدیم تیرهای کمان را در آن می گذاشتند و به پهلوی خود آویزان می کردند، تیردان، شغا، شکار، کیش

فرهنگ فارسی عمید

تیغ زن

ویژگی کسی که با نیرنگ و یا زور از دیگران پول می گیرد، شمشیرزن، کنایه از جنگ جو، دلاک، سلمانی، کسی که در عزای شهیدان کربلا به سر خود قمه می زند، قمه زن

فرهنگ فارسی عمید

تیرزن

تیرانداز، آنکه با کمان یا تفنگ به طرف کسی یا چیزی تیر بیندازد، تیرزن، قوس

فرهنگ فارسی عمید

تیران

دهی از دهستان کرون است که در بخش نجف آباد شهرستان اصفهان واقع است و 6100 تن سکنه ومعدن قلع دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
دهی از دهستان بربرود است که در بخش الیگودرز شهرستان بروجرد واقع است و 343 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی از بخش راور شهرستان کرمان است که 150 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

ترازن

(اِمْ بِ)

با همدیگر مقابل و برابر شدن، یقال: الجبلان یترازنان، ای یتناوحان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تقابل. (المنجد). تناوح و تقابل دو کوه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تیرازه

(زَ / زِ)

قوس قزح. (انجمن آرا) (آنندراج). تیراژه

لغت نامه دهخدا

کتیرازنی

(کَ زَ)

عمل آنکه گون را تیغ زند. کار کتیرا زن

لغت نامه دهخدا

کتیرازن

(پَ/پِ)

آنکه با ابزار مخصوص ساقۀ گون را تیغ زند تا صمغ آن که کتیراست بیرون شود

لغت نامه دهخدا

تیرزن

(کَ)

تیرانداز. (ناظم الاطباء). تیرافکن. که تیر اندازد. که تیر زند. تیرزننده. تیراندازنده:
چو شاپور و بهرام شمشیرزن
چو گرگین و چون بیژن تیرزن.
فردوسی.
تا دگر زخم هیچ تیرزنی
نرسد بر کمان پیرزنی.
نظامی.
اگر جستم از دست این تیرزن
من و کنج ویرانۀ پیرزن.
سعدی (بوستان).
یلان کماندار نخجیرزن
غلامان ترکش کش و تیرزن.
سعدی (بوستان)

لغت نامه دهخدا