- تکه
لقمه، پاره، قطعه، پاره ای از چیزی
تکه تکه: قطعه قطعه، پاره پاره
تکه تکه: قطعه قطعه، پاره پاره
معنی تکه - جستجوی لغت در جدول جو
- تکه
بز نر، بزی که پیشاپیش گله حرکت کند، پیشر و گله، نهاز
- تکه (تَ کِ)
دهی از دهستان باراندوزچای است که در بخش حومه شهرستان ارومیه واقع است و در حدود 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
- تکه (تَ کِ / کَ)
بز نررا گویند. (فرهنگ جهانگیری) (انجمن آرا) (آنندراج) (فرهنگ رشیدی). بزی را گویند که سرکرده و پیشرو گلۀگوسفندان باشد و بز نر را نیز گفته اند اعم از بز کوهی و غیرکوهی. (برهان) (از ناظم الاطباء). رجوع به تیس شود، یک جلد دفتر را نامند. (فرهنگ جهانگیری) (از برهان) (از فرهنگ رشیدی) ، سرگین گاو و گاومیش را نیز گفته اند که آنرا بدست پهن ساخته بجهت سوختن خشک نموده باشند. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) (از ناظم الاطباء)
- تکه (تُ کِ)
نوعی از تیر که بجای پیکان گرهی دارد، پشته و بلندی را نیز گفته اند. (برهان) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ رشیدی)
- تکه (تِکْ کَ)
لقمه. (فرهنگ جهانگیری) (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). پاره ای از طعام و گوشت و جز آن. (فرهنگ رشیدی) ، پاره ای از هر چیز باشد. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (از آنندراج). پاره و قطعه و بخش از هر چیز. (ناظم الاطباء) ، بمعنی قطعه وجزیی از چیز استعمال شود. (حاشیۀ برهان چ معین)
- تکه (تِکْ کَ / کِ)
در تداول عامه، چیز جالب توجه. زن زیبا و خوشگل، نصیب و قسمت، چیزی که درخور و مناسب کسی باشد. (فرهنگ عامیانۀ جمالزاده).
- تکۀ کسی بودن، مناسب و درخور کسی بودن. (فرهنگ عامیانۀ جمالزاده)
- تکۀ کسی بودن، مناسب و درخور کسی بودن. (فرهنگ عامیانۀ جمالزاده)
- تکه (تِکْ کَ / کِ)
بند شلوار. (دهار) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شلواربند. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). ازاربند. (غیاث اللغات). ج، تکک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ابن درید گوید: آن را معرب بحساب آرند... (از المعرب جوالیقی ص 90)
- تکه
پاره ای از طعام، لقمه
- تکه ((تَ کِّ))
بز نر، بزی که پیشاپیش گله حرکت کند
- تکه ((تِ کِّ))
قطعه، پاره ای از چیزی
- تکه
قطعه
- تکه
پاره، جزء، خرده، قسمت، قطعه، لخت، خرد، ریزه، لقمه، تیکه، لعبت، زن زیبا، چیز جالب، باب دندان، نصیب، قسمت
- تکه
عمل بلند کردن دو دست اسب و فرو افتادنش وقتی که بار زیادی.، نوک، بالای چیزی، به مقدار کم، بز یک یا دو و یا سه ساله ی نر، از توابع گیل خواران قائم شهر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ جَفْ فُ)
لغت نامه دهخدا
کهفناک گردیدن کوه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، به سمج درآمدن، کندن آب جوانب چاه را چندانکه آواز جنبیدن آن شنیده شود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(بِ / بَ کَ)
لغت نامه دهخدا
پاره. بریده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). قسمتی از چیزی بریده. ج، بتک و از آن است: و انفلت منه الطائر و فی یده بتکه. (از اقرب الموارد).
وسیله ای که برای گرفتن حیوانات بکار میرود، دام، پایه نردبان هم گویند
هاژی سرگشتگی گوی گریبان و هر نوع جامه پولک دگمه، آلتی کوچک که با فشار دادن آن زنگ اخبار بصدا در آید و یا ماشینی بکارافتد دگمه، برجستگیهای زیرزمین برخی از رستنیها ساقه های غده یی زیر زمینی (مانند سیب زمینی) توبرکول
گوسفند شاخ دار قوچ، جوان بلند قد، بی اندام بدهیکل درشت هیکل، امرد درشت اندام
بسیار کم، کوچک
دکه، باجه