معنی تؤمری - جستجوی لغت در جدول جو

تؤمری

لغت نامه دهخدا

پنهان شدن، نهفته شدن، در به در شدن

گیاهی بیابانی و شبیه گیاه خردل با برگ های باریک و کرک دار و گل های زرد و خوشه ای و دانه های ریز و قهوه ای رنگ و لعاب دار، خیس کرده یا دم کردۀ آن را برای تسکین سینه درد و دفع سرفه می خورند و برای صاف کردن سینه و رفع گرفتگی صدا نافع است
قدومه، مادردخت، شندله، اوسیمون، جنفج

گیاهی بیابانی و شبیه گیاه خردل با برگ های باریک و کرک دار و گل های زرد و خوشه ای و دانه های ریز و قهوه ای رنگ و لعاب دار، خیس کرده یا دم کردۀ آن را برای تسکین سینه درد و دفع سرفه می خورند و برای صاف کردن سینه و رفع گرفتگی صدا نافع است
قُدومه، مادَردُخت، شَندِله، اوسیمون، جَنفَج

فرهنگ فارسی عمید

توسری

ضربه ای که با دست بر سر کسی بزنند، کنایه از تحقیر، سرزنش تحقیرآمیز

فرهنگ فارسی عمید

سومری

مربوط به سومر مثلاً هنر سومری، از مردم سومر، زبان این قوم

فرهنگ فارسی عمید

مؤملی

(مُ ءَمْ مِ)

کاتب. ابوالحسن احمد بن مؤمل مؤملی کاتب، از شعرا و منشیان بزرگ خراسان و با ثعالبی معاصر بوده (قرن چهارم هجری) و ثعالبی در یتیمهالدهر ذکر او را با سه بیت شعر که خود شاعر برای او خوانده آورده است. مؤملی دو بیت از رودکی و دو بیت از معروفی بلخی را به عربی به نظم درآورده است. (از حدائق السحر صص 91-92)

لغت نامه دهخدا

تأمری

(تَءْ مُ ری ی)

از ’أم ر’، تاموری. تؤمری. کسی. احدی. (منتهی الارب). مذکر و مؤنث در وی یکسان است. (منتهی الارب). و بدین معنی رجوع به تامور و تأمور شود

لغت نامه دهخدا

مؤاری

(مُآ)

منظم کننده ستوران در یک جا و آنها را علف دهنده. (یادداشت لغت نامه). رجوع به مؤاراه شود

لغت نامه دهخدا

مؤتری

(مُءْ تَ)

نعت فاعلی از ائتراء. (از منتهی الارب، مادۀ اری). رجوع به ائتراء شود، زنبور عسل شهد سازنده. (از آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مؤمره

(مُ ءَمْ مَ رَ)

قناه مؤمره، نیزۀ باسنان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مؤمره

(مُءْ مَ رَ)

مؤمر. افزون شده و متعددگشته. (ناظم الاطباء) ، برکت یافته در نسل و اولاد. (منتهی الارب). و رجوع به مؤمر شود

لغت نامه دهخدا

مؤمنی

(مُءْ مِ)

یا مؤمن سمرقندی. ازگویندگان قرن نهم بود. نام او عبدالمؤمن است و در خانقاه اخلاصیه تحصیل علوم کرده و مؤمن تخلص اوست:
بگشا دهن که نوش لبی نوش خند هم
تا قیمت شکر شکنی نرخ قند هم.
(از مجالس النفائس ص 116) (از فرهنگ سخنوران)

لغت نامه دهخدا

تأموری

(تَءْ)

تؤمری. تاءمری. رجوع به تأمری شود

لغت نامه دهخدا

تأمیر

(اِ)

به امارت گماردن. (از تاج العروس ج 3 ص 21). امیر کردن. (ترجمان علامۀ جرجانی). فرمانده کردن. (دهار). امارت دادن کسی را بر قوم. (آنندراج) (منتهی الارب). امارت دادن. (از اقرب الموارد) ، تیز کردن، داغ و نشان نمودن، مسلط ساختن کسی را، سنان کردن در نیزه، بسیار کردن خدای قوم را. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تونگری

(تَ وَ گَ)

قدرت و توانائی، دولت و ثروت. (ناظم الاطباء). رجوع به تونگر و توانگر شود

لغت نامه دهخدا

توچتری

(چَ)

نوعی از آرایش موی زنان. قسمی بریدن و آرایش موی زن از سوی پیشانی. قسمتی از موی زن که بصورتی خاص درآرند. گونه ای از پیرایش موی پیش سر زنان

لغت نامه دهخدا

تؤمور

(تُءْ)

نشان که از سنگ و جز آن در بیابانها سازند. (از تاج العروس) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، کسی: ما بالدار تؤمور، ای احدٌ. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، تآمیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تآمیر شود

لغت نامه دهخدا

مؤمنی

(مُءْ مِ)

صفت و حالت مؤمن. مؤمن بودن. ایمان داشتن: به جهت مؤمنی فاضلتر است. (دانشنامۀ الهی ص 143). و رجوع به مؤمن شود

لغت نامه دهخدا