معنی تندآب در لغت نامه دهخدا

دوایی است روان و سیال که هرچه در آن اندازند گداخته گردد و آن را تیزآب گویند... (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به تیزآب شود، هر مایع گذارنده ای. (ناظم الاطباء). جریان سریع آب. آبی که جریانی تند و سریع دارد. آب تند:، ز پیرامن دژ یکی کنده ساخت، ز هر جوی تندآب در وی بتاخت.، اسدی.، رجوع به تند شود

معنی تندآب در فرهنگ فارسی معین

تیزآب، آبی که با سرعت زیاد جریان داشته باشد

معنی تندآب - جستجوی لغت در جدول جو

تندآب

لغت نامه دهخدا

تندآب

فرهنگ فارسی معین

تنداب

آن قسمت از رودخانه که به علت شیب زیاد، جریان آب تندتر از قسمت های دیگر است، در علم شیمی تیزاب، آبی که با سرعت و فشار زیاد در روی زمین جاری باشد

فرهنگ فارسی عمید

بندآب

بندی که در جلو آب ببندند، سد

فرهنگ فارسی عمید

گندآب

آب گندیده، آب ایستاده و بدبو، جایی که آب های بدبو و کثیف جمع شود

فرهنگ فارسی عمید

بندآب

(بَ)

جزیره. (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

قندآب

(قِ دِ)

دهی است از دهستان نهارجانات بخش حومه شهرستان بیرجند، واقع در 51هزارگزی جنوب خاوری بیرجند. موقع آن کوهستانی و هوای آن معتدل است. سکنۀ آن 7 تن است. آب از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

قندآب

(قَ)

شربت، و نیز کنایه از شراب قندی. (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا