معنی تمساح در فرهنگ فارسی عمید

خزنده ای شبیه سوسمار با چهار دست و پای کوتاه و پرده دار و دم دراز. درازی بدنش به ده متر می رسد. دهانش فراخ و در فکین بالا و پایین خود قریب ۹۰ دندان دارد. در آب شنا می کند اما نمی تواند همیشه زیر آب بماند. در خشکی تخم می گذارد و تخم های خود را در کنار دریا میان شن ها پنهان می کند، تخم هایش در مدت سه ماه باز می شود

معنی تمساح در لغت نامه دهخدا

دروغ گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مسح شود

معنی تمساح در لغت نامه دهخدا

مرد دروغگوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). سخت دروغزن. (مهذب الاسماء)، مرد بدخوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سرکش و خبیث، مداهن. (از اقرب الموارد)، نهنگ بود. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 74) (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی) (السامی فی الاسامی) (دهار) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). تساچه و نهنگ. ج، تماسیح. (ناظم الاطباء). نهنگ که جانور آبی است. (غیاث اللغات) (آنندراج) .جانوری است که در رود نیل بمصر و در بعضی از رودهای سند یافت شود. (از اقرب الموارد). جانوری است مانندسوسمار تناور، درازدم. چهار دست و پایش کوتاه است. بر روی سر و پشت تا پایان دم او سپر استواری است مانند سپر سنگ پشتان که از پشیزهای شاخی فراهم آمده و بخشی از آن پوسته به بخش دیگر پیوسته است. ج، تماسیح. (از المنجد). به لاتینی کرو کودیلوس و به یونانی کروکودئیلوس، جانوری از نوع خزندگان است که در رودهای بزرگ آفریقا زندگی می کنندو طول آنها بین 6 تا 8 متر است و این جانور بسختی در خشکی حرکت می کند و بالعکس در آب حرکت سریع و تند دارد. پوست لاکی آن در مقابل گلوله مقاومت می کند و نوعی دیگر از این جانور که کائیمان نامیده می شود در رودهای بزرگ چین و آمریکا زندگی می کند که پوستش را دباغی کنند و بمصرف رسانند.، تیره ای از سوسماران آبی که بداشتن دندانهای قدامی فک پایین مشخص است. این دندانها در فرورفتگیهای فک فوقانی در موقع بستن دهان جای می گیرند. اندامهای خلفی جانور متناسب برای شناست و فاصله بین انگشت را پرده ای پوستی فرا گرفته. طول وی تا 6 متر ممکن است برسد. بعضی تمساح را مرادف بانهنگ دانسته اند درصورتیکه نهنگ اسم عام پستانداران عظیم الجثۀ دریایی است. (فرهنگ فارسی معین) :، از چه می ترسی من یقین دارم، لیس فی البحر غیرنا تمساح.، (ازلغت فرس اسدی چ اقبال ص 74).، تراست اکنون برکوه پیچش تنین، چنانکه بودت در بحر یازش تمساح.، مسعودسعد.، آن پیل مست انگیخته و زدست شست آویخته، با بحر دست آمیخته تمساح پیچان بینمش.، خاقانی.، هرگز (در طبرستان) درد ماران کشنده و کژدم و شیر و ببر و سباع وحشرات موذیه نباشد چون ماران سجستان و هندوستان و کژدم نصیبین... و سباع عرب و تمساح مصر و کوسۀ بصره. (تاریخ طبرستان). رجوع به بحر الجواهر و تحفۀ حکیم مؤمن و ترجمه صیدنه و فهرست مخزن الادویه و ترجمه ضریر انطاکی شود

معنی تمساح در فرهنگ لغت هوشیار

دروغ گفتن حیوانی قوی هیکل از طبقه خزندگان شبیه سوسمار

معنی تمساح در فرهنگ فارسی معین

جانوری است خزنده و سخت پوست دارای چهار دست و پا، در آب به راحتی شنا می کند، اما همیشه در آب نمی ماند، تخم هایش را در خشکی می گذارد. این حیوان دارای فک و دندان های بسیار نیرومند می باشد، کروکودیل

معنی تمساح - جستجوی لغت در جدول جو

تمساح

فرهنگ فارسی عمید

تمساح

لغت نامه دهخدا

تمساح

لغت نامه دهخدا

تمساح

فرهنگ لغت هوشیار

تمساح

فرهنگ فارسی معین

تمساح

فرهنگ واژه فارسی سره

تمساح

فرهنگ واژه مترادف متضاد

مساح

مساحت کننده، زمین پیما

فرهنگ فارسی عمید

اشک تمساح

کنایه از گریه ای که از روی تزویر و برای عوام فریبی باشد

فرهنگ فارسی عمید

زبل التمساح

(زِ لُتْ تِ)

مدفوع نهنگ. ابوعلی بن سینا آرد: زبل تمساح رفع سفیدی را سود دارد. (مفردات قانون ذیل زبل). زبل نهنگ سفیدی قدیم و جدید چشم را نافع بود. (اختیارات بدیعی ذیل تسماح)

لغت نامه دهخدا

تماسح

(تَ یَ)

باهم راست شدن در سخن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تصادق. (اقرب الموارد) ، باهم دست زدن در خرید و فروخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : تماسحوا علی کذا، تصافقوا و تحالفوا. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تمسح

(تَ)

میمنت گرفتن به چیزی به جهت بزرگی آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تبرک به چیزی به جهت فضل آن و گویند: فلان یتمسح بثوبه، یعنی لباس وی را به بدنها می مالند و بدان بخدا نزدیکی می جویند. (از اقرب الموارد) ، دست بدست مالیدن: فلان یتمسح، یعنی، چیز نداردگویا مسح میکند دست را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دست مالیدن و مسح کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خویشتن را در چیزی مالیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) ، غسل کردن به آب. (از اقرب الموارد) ، و در حدیث آمده است: تمسحوا بالارض فانها بکم بره، یعنی بزمین تیمم کنید و گفته اند مقصود مالیدن پیشانی است برخاک زمین در سجود بدون حایلی. (از اقرب الموارد) ، وضو گرفتن برای نماز (از اقرب الموارد)
خشن و اثر ناپذیر شدن مانند تمساح (زیرا این حیوان از پشیزهای سخت پوشیده شده است). (از دزی ج 1 ص 152). این مصدر در کتب لغت دیگر دیده نشده است

لغت نامه دهخدا

مساح

(مَ حِنْ)

مساحی. جمع واژۀ مسحاه. (اقرب الموارد). رجوع به مسحاه شود

لغت نامه دهخدا

تمساح قتال

(تِ حِ قَتْ تا)

کنایه از شمشیر است. (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

تمسار

آنکه ادویۀ مفرده فروشد و در عرف هندی پساری گویند. (بهار عجم) (آنندراج) :
تمسار کلک او را شیر اجل مجاهز
عطار خلق او را باد صبامقابل.
اسماعیل (بهار عجم) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تمسیح

(تَ دُ)

دست مالیدن، دست گذاشتن بر چیزی روان یا آلوده تا آلودگی آن زائل گردد، سخن خوش گفتن فریبنده، همه روز راندن شتر راو مانده ساختن و پشت ریش کردن و لاغر نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امساح

(اَ)

جمع واژۀ مسح. پلاسها. (از اقرب الموارد) (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

مساح

(مَسْ سا)

صیغۀ مبالغه است مصدر مسح را. (اقرب الموارد). رجوع به مسح شود، زمین پیمای. (دهار) (مهذب الاسماء). بسیار پیمایش کننده زمین. (غیاث). آنکه زمین را مساحی کند. ج، مساحون. (اقرب الموارد). پیماینده. مساحتگر. پیمایشگر. مهندس. کیّال:
کبک دری گر نشد مهندس و مسّاح
این همه آمد شدنش چیست بر آورد.
منوچهری.
چو مسّاحی که پیماید زمین را
بپیمودم به پای او مراحل.
منوچهری.
زهی هوا را طوّاف و چرخ را مسّاح
که جسم تو ز بخارست و پر تو ز ریاح.
مسعودسعد.
عمران گفت... تو به دو مسّاح و زمین پیمای بر من حکم میکنی. (تاریخ قم ص 106). بعد از عرض به خدمت اقدس یا وزیر دیوان اعلی، مقرر می گردد که وزراء و عمال به اتفاق ریّاع و مسّاح ومحرران صاحب وقوف به محال مزبوره رفته... (تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص 45 و 46) ، پلاس فروش. (دهار). رجوع به مسح شود

صیغۀ مبالغه است مصدر مسح را. (اقرب الموارد). رجوع به مسح شود، زمین پیمای. (دهار) (مهذب الاسماء). بسیار پیمایش کننده زمین. (غیاث). آنکه زمین را مساحی کند. ج، مساحون. (اقرب الموارد). پیماینده. مساحتگر. پیمایشگر. مهندس. کیّال:
کبک دری گر نشد مهندس و مسّاح
این همه آمد شدنش چیست بر آورد.
منوچهری.
چو مسّاحی که پیماید زمین را
بپیمودم به پای او مراحل.
منوچهری.
زهی هوا را طوّاف و چرخ را مسّاح
که جسم تو ز بخارست و پر تو ز ریاح.
مسعودسعد.
عمران گفت... تو به دو مسّاح و زمین پیمای بر من حکم میکنی. (تاریخ قم ص 106). بعد از عرض به خدمت اقدس یا وزیر دیوان اعلی، مقرر می گردد که وزراء و عمال به اتفاق ریّاع و مسّاح ومحرران صاحب وقوف به محال مزبوره رفته... (تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص 45 و 46) ، پلاس فروش. (دهار). رجوع به مِسح شود

لغت نامه دهخدا

بحیره تمساح

(بُ حَ رَ یِ تِ)

دریاچۀ تمساح، نام دریاچه ای است در مصر سفلی و حوالی اسماعیلیه، به علت داشتن تمساح فراوان بدین نام خوانده شده است. آن را برکهالتمساح و بحیره المره (دریاچه تلخ) نیز خوانند. (از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

حبق التمساح

(حَ بَ قُتْ تِ)

پودنۀ نهری. حبق الماء. رجوع به حبق الماء و تمساح شود

لغت نامه دهخدا

طیرالتمساح

(طَرُتْ تِ)

قطقاط. تورم. مرغیست که در دندانهای نهنگ چینه چیند. رجوع به ’ابوظفر’ و ’تورم’ شود. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ذنب التمساح

(ذَ نَ بُتْ تِ)

قریه ای است از قراء بهنسا