- تلپا
سیرکوهی، نوعی علف
معنی تلپا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ)
لغت نامه دهخدا
دانه ای که آن را نیم برشت کرده و کوفته و با آب مخلوط کرده خمیر کنند. (ناظم الاطباء) ، زهره و مراره را نیز گویند
ضرب و زخم با نوک پای، اردنگ، زه کونی، زفکنه، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)، ضربه ای که با نوک پنجه زنند، تک پا، (فرهنگ فارسی معین)
به لغت زند و پازند سیب را گویند و به عربی تفاح خوانند، (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)، در برهان بمعنی سیب آورده و نوشته لغت زند است، (انجمن آرا)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
به لغت زند و پازند، پیه گوسفند و گاو و امثال آن باشد. (برهان). پهلوی، پیه. (حاشیۀ برهان چ معین) (از انجمن آرا) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء)
جای دیدار و ملاقات، دیدار، زی سوی، برابر، دیدار کردن، روبرو شدن، رویارویی، جای دیدار، محل ملاقات
اردنگ، اردنگی، پاسار، پشت پا، تک پا، ضربه پا، لچ، لگد
چوب دو شاخه که در خرمن کوبی به کار رود، باتلاق، زمین آب خیز
خروس، زر طلا، مرتعی جنگلی در حومه ی نوشهر، وسیله برای بالا رفتن از درخت
تکه های گوشت
گاو یا اسب با پاهای سفید و بدنی سیاه
صدای افتادن، سکندری، با سر به زمین افتادن
نوعی سبزی صحرایی که خوراکی است
گلابی وحشی، میوه ی جنگلی به اندازه فندق، غوزه ی نارس پنبه
سرخ کردن
