معنی تلؤم - جستجوی لغت در جدول جو

تلؤم(تَ)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

کفشیر پذیرفتن جراحت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). استصلاح. (اقرب الموارد)

(اِ تِ)

خویشتن را به شام نسبت کردن، بسوی چپ گرفتن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بسوی دست چپ کسی شدن، فال بد زدن بچیزی و یعدی بالباء. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ضدتیمن. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تلویم

(تَ حَرْ رُ)

مبالغۀ لوم. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). سخت نکوهیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ملامت کردن. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، در بیت زیر کنایه از تقصیر و گناه است:
صد هزاران طفل بی تلویم را
کشت او تا یابد ابراهیم را.
مولوی (مثنوی چ نیکلسن دفتر 6 ص 553).
، لام نوشتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ترؤم

(اِ حِ)

بخشودن و مهربان شدن بر کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ترحم بر کسی. (اقرب الموارد) (المنجد) ، ناله کردن و آرزومند شدن ناقه به بچه. (از اقرب الموارد) ، مشتاق شدن به چیزی. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

تفؤم

(تَ)

پر گشتن دهان شتر از گیاه سبز. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط)

لغت نامه دهخدا

تؤم

(تُءْمْ)

همزاد. (از المنجد). دوقلو. (دزی ج 1 ص 139)

لغت نامه دهخدا

لؤم

(لُءْمْ)

ناکسی، زفتی. خلاف کرم. (منتهی الارب). دنائت. بخل. شح

لغت نامه دهخدا

لؤم

(لُ ءَ)

جمع واژۀ لأمه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لؤم

(سَ)

ناکس شدن. (زوزنی). ناکس و فرومایه گردیدن. لأمه. ملأمه. (منتهی الارب) : می بینم که کارهای زمانه روی به ادباردارد... اقوال پسندیده مدروس گشته و لؤم و دنائت مستولی. (کلیله و دمنه). از فرط قساوت و لوم طبیعت مبذول نداشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 167) ، بخیل شدن. زفت گشتن. (منتهی الارب). ملأمه. ملأمت

لغت نامه دهخدا

تلویم

سرزنش کردن ملامت کردن سرزنش کردن نکوهش کردن، سرزنش نکوهش، جمع تلویمات

فرهنگ لغت هوشیار

تلویم

((تَ))

سرزنش کردن

فرهنگ فارسی معین

معنی تلؤم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما