معنی تلخاب در لغت نامه دهخدا

آب تلخ و آب نمک. (ناظم الاطباء). آبی که مزه تلخ دارد.، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :، زرین رسنها بافته در دلو از آن بشتافته، ره سوی دریا یافته تلخاب دریا ریخته.، خاقانی.، رجوع به تلخ شود

معنی تلخاب - جستجوی لغت در جدول جو

تلخاب(تَ)

لغت نامه دهخدا

تلخاب

فرهنگ لغت هوشیار

تلاب

تالاب، جایی که آب رودخانه یا باران جمع شود، آبگیر، حوض، استخر، برکه

فرهنگ فارسی عمید

خلخاب

(خَ)

دهی است جزء دهستان کوهپایۀ بخش نوبران شهرستان ساوه. دارای 388 تن سکنه است. آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات، بنشن، انگور، بادام، گردو و لبنیات. شغل اهالی زراعت، گله داری، قالیچه و جاجیم بافی و راه آنجا مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

تلعاب

(تَ حاض ض)

بازی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تلعاب

(تَ / تِ / تِ لِعْ عا)

مرد بسیاربازیگر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

تلخان

(تَ)

پست. سویق. (بحر الجواهر، یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تلیاب

(تَ)

دهی از دهستان کاکاوند است که در بخش دلفان شهرستان خرم آباد واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

طلخاب

(طَ)

ظاهراً موضعی بوده است نزدیک سرخس. این نام سه بار در تاریخ بیهقی آمده است و مصحح آن کتاب گوید: ’در کتابهای جغرافیا این نام نیامده و از محل نیز که تحقیق شد چیزی معلوم نگشت’

لغت نامه دهخدا

تلاب

(تَ / تِ)

تالاب و حوض و آب بیرون ریخته شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تلخا

(تَ)

دانه ای که آن را نیم برشت کرده و کوفته و با آب مخلوط کرده خمیر کنند. (ناظم الاطباء) ، زهره و مراره را نیز گویند

لغت نامه دهخدا