- تلجئه
کسی را به اکراه و ستم به کاری وا داشتن، چیزی را به دروغ فروختن، به بعضی از ورثه مالی تعلق دادن و بعضی دیگر را محروم کردن
معنی تلجئه - جستجوی لغت در جدول جو
- تلجئه (تَجْ)
به ستم بر کاری داشتن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، به دروغ فروختن چیزی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، قرار دادن مال خود را برای بعض وارثان و ندادن آن را به شخص دیگر. (از اقرب الموارد)
- تلجئه
پناه گرفتن با واگذاشت زمین خود، مرده ری نهادن برای برخی کمتر از دیگران به ستم بر کار داشتن، بیگار گرفتن قرار دادن مال برای بعضی از وارثان دون بعض، واگذارکردن زمین خود بدیگری و بدین نحو تحت حمایت او در آمدن التجاء
- تلجئه ((تَ جمع ئِ))
قرار دادن مال برای بعضی از وارثان دون بعض، واگذار کردن زمین خود به دیگری و بدین نحو تحت حمایت او درآمدن، التجاء
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ جُ)
لغت نامه دهخدا
دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). عطا کردن. (از اقرب الموارد) ، نیکو چرانیدن شتران را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(تَ جَوْ وُ)
لغت نامه دهخدا
فله خورانیدن ماده بچه را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، فله فرود آوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال: لبأت الناقه، اذا وقع اللباء فی ضرعها، لبیک گفتن در حج. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تلبیه شود