معنی تلاتل در لغت نامه دهخدا

فربه نازک اندام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

معنی تلاتل در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ تَلتَله. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) :، واختل ذوالمال و المثرون قدبقیت، علی التلاتل من اقوالهم عقد.، و گویند تلاتل شدائد مقلقه است و واحدی ندارد. (از اقرب الموارد). جمع تلتله. رجوع به تلتله شود

معنی تلاتل - جستجوی لغت در جدول جو

تلاتل

لغت نامه دهخدا

تلاتل

لغت نامه دهخدا

تلاتل

فرهنگ لغت هوشیار

تقاتل

یکدیگر را کشتن، با هم جنگ کردن، کارزار کردن

فرهنگ فارسی عمید

تلال

تل ها، پشته ها، تپه ها، جمع واژۀ تل

فرهنگ فارسی عمید

تلال

(تَ)

از اتباع است، یقال: هو الضلال بن التلال. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تلاله شود

لغت نامه دهخدا

تلال

(تِ)

جمع واژۀ تل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تودۀ خاک و تودۀ ریگ و پشته. (آنندراج) : در فصل ربیع کلالۀ لاله از قلال جبال و یفاع تلال او چون قندیل عقیقین از صوامع رهابین تابان. (سندبادنامه ص 120)

لغت نامه دهخدا

تناتل

(تَ خَفْ فی)

دراز گردیدن و انبوه شدن علف. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تقاتل

(گُ یِ دَ)

اقتتال. (زوزنی). کارزار کردن و بهم کشتن نمودن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). یکدیگر را کشتن. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تساتل

(اِ شِ)

بپای شدن. (زوزنی). یکی بعد دیگر برآمدن قوم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خارج شدن بعض قوم بر اثر بعضی دیگر. (از متن اللغه). خارج شدن قوم متتابع یکدیگر، یکی پس از دیگری. (از المنجد) ، قطره قطره جاری شدن اشک. (از متن اللغه) (از المنجد) ، پاره شدن رشته لؤلؤ. (متن اللغه). پراکنده شدن لؤلؤ متتابع یکدیگر. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

تلائل

(تَ ءِ)

جمع واژۀ تلیل. رجوع به تلیل شود

لغت نامه دهخدا

تل تل

(تُ تَ)

دهی است از دهستان حیات داود که در بخش گناوۀ شهرستان بوشهر واقع است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

تلاتب

(تَ)

تلاصق، تضارب. (اقرب الموارد)