معنی تقوس در لغت نامه دهخدا

کج گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، کمان در بازو افکندن و بدو درآمدن. (تاج المصادر بیهقی). با کمان بودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). حمل کردن کمان. (از اقرب الموارد)، برآمدن موی سپید در میان موی سیاه یا برابر شدن آنها: تقوس لحیه و لمته شیب. (از اقرب الموارد)

معنی تقوس در فرهنگ لغت هوشیار

چنبرش چنبردن کمانیدن

معنی تقوس - جستجوی لغت در جدول جو

تقوس(تَ تَرْرُ)

لغت نامه دهخدا

تقوس

فرهنگ لغت هوشیار

تقدس

پاک شدن، منزه شدن از عیب، پاکیزه بودن، پاکی و پرهیزکاری

فرهنگ فارسی عمید

تقوی

تقوا، ترس از خدا و اطاعت امر او، پرهیزکاری، پرهیز

فرهنگ فارسی عمید

تقوا

ترس از خدا و اطاعت امر او، پرهیزکاری، پرهیز

فرهنگ فارسی عمید

تیوس

تیس ها، آهوان نر، جمع واژۀ تیس

فرهنگ فارسی عمید

مقوس

قوسی شکل، کمانی، خمیده

فرهنگ فارسی عمید

متقوس

(مُ تَ قَوْ وِ)

کج. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کج و خمیده. (ناظم الاطباء) ، کماندار. (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). مرد با کمان. (منتهی الارب). با کمان. (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، ابروی شبیه به کمان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نقوس

درخت موم کویک موم از گیاهان

معنی تقوس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما