تغ(تَغ غ) آواز خوردن تخته به تخته ای یا چیز دیگر. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، آواز ترقه یا چاشنی که کم و خفیف باشد. (یادداشت ایضاً) ادامه... آواز خوردن تخته به تخته ای یا چیز دیگر. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، آواز ترقه یا چاشنی که کم و خفیف باشد. (یادداشت ایضاً) لغت نامه دهخدا
تغ تیغ، تیغه ی آفتاب، بوته ی کدو، خیار و هر نوع جالیز ادامه... تیغ، تیغه ی آفتاب، بوته ی کدو، خیار و هر نوع جالیز فرهنگ گویش مازندرانی