- تعفن
بدبو شدن، گندیده شدن، پوسیدگی و گندیدگی
معنی تعفن - جستجوی لغت در جدول جو
- تعفن (بَطط)
سخت پوسیدن و تباه گردیدن رسن. (منتهی الارب). فاسد شدن چنانکه دست بر آن زنند، ریزه و شکسته گردد. (از اقرب الموارد). سخت پوسیده گردیدن چیزی از تری که بدو رسیده بود، برگشتن بوی گوشت. (ناظم الاطباء). گنده شدن و بدبو شدن و مجازاً بمعنی بدبویی. (غیاث اللغات) (آنندراج). گند و بوی بد و عفونت و گندیدگی. (ناظم الاطباء)
- تعفن
گندگی بدبویی بد بو شدن گندیدن گندیده شدن، بد بویی گندگی گندیدگی، جمع تعفنات
- تعفن ((تَ عَ فُّ))
گندیدن، بد بو گشتن
- تعفن
بدبویی، عفونت، گند، گندیدگی، گندیدن، عفونت کردن، بدبوشدن
متضاد: تطیب
متضاد: تطیب
- تعفن
رائحة كريهةٍ
- تعفن
Putridity
- تعفن
putridité
- تعفن
腐烂
- تعفن
تعفن
- تعفن
гнилость
- تعفن
Fäulnis
- تعفن
гнилість
- تعفن
تعفّن، تطهیر
- تعفن
kuoza
- تعفن
পচনশীলতা
- تعفن
putrefação
- تعفن
çürümüşlük
- تعفن
부패
- تعفن
腐敗
- تعفن
zgnilizna
- تعفن
सड़ांध
- تعفن
pembusukan
- تعفن
การเน่าเปื่อย
- تعفن
bederf
- تعفن
putrefacción
- تعفن
putridità
- تعفن
ריקבון
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَعَفْ فِ)
لغت نامه دهخدا
سخت پوسیده و تباه. (آنندراج). سخت پوسیده و ریسمان تباه گردیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعفن شود
بدبو، عفن، گندیده، گند
متضاد: خوشبو، معطر
متضاد: خوشبو، معطر