- تطله (اِءْ)
مختلف شدن. (منتهی الارب)
معنی تطله - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بچۀ برخی پستانداران گوشتخوار مثلاً توله سگ، توله شیر، کنایه از سگ کوچک، کنایه از بچۀ انسان
پنیرک، گیاهی با برگ های پهن و چین خورده که همیشه رو به آفتاب دارد و با گردش آفتاب می گردد، ورتاج، خبّازی، نخیلک، نان کلاغ
پنیرک، گیاهی با برگ های پهن و چین خورده که همیشه رو به آفتاب دارد و با گردش آفتاب می گردد، ورتاج، خبّازی، نخیلک، نان کلاغ
نعلین، عصا، برای مثال اندر فضایل تو عدم گویی / چون تخلۀ کلیم پیمبر شد (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۲۳) ، ریزه، خرده و تراشۀ چیزی
(تَ حِلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
کفارۀ سوگند یا استثنای آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کفارۀ سوگند یا آنچه بدان عقد سوگند را گشایند. (قطر المحیط). کفارۀ سوگند. (اقرب الموارد) : قد فرض اﷲ لکم تحله ایمانکم. (قرآن 2/66) ، مدت کوتاه. زمان اندک: لایموت لمؤمن ثلاثه اولاد و تمسﱡه النار الا تحلهالقسم، و المعنی الا مسه یسیره مثل تحله قسم الحالف. (اقرب الموارد). تحله القسم والیمین، اندک، و منها فتمسه النار الا تحلهالقسم، ای مسه یسیره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(تَ جِلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
بزرگی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) ، فعله من تجلتک، کرد آن را از بهر تو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط)
(لَ)
لغت نامه دهخدا
خرمابن ریزه و نهال آن که بریده یا کنده بجای دیگر نشانند. ج: تال. (منتهی الارب). و رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون شود
دهی است جزء دهستان الموت بخش معلم کلایه، شهرستان قزوین و در 16 هزارگزی خاور معلم کلایه، واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 27 تن سکنه دارد. رود خانه ’اتانرود’ آن را مشروب سازد و محصول آن غله و شغل اهالی زراعت است و راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
(بَ طَ لَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث بطل و از آن است: کانت فلانه شجاعه بطله. ج، بطلات. (از اقرب الموارد).
زن دلیر. (منتهی الارب) (آنندراج) : امراه بطله، زن شجاع دلاور. (ناظم الاطباء).
زن دلیر. (منتهی الارب) (آنندراج) : امراه بطله، زن شجاع دلاور. (ناظم الاطباء).
(اَ طِلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ طلیل. (متن اللغه) (تاج العروس) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به طلیل شود
جمع واژۀ طلیل. (منتهی الارب). رجوع به طلیل شود
جمع واژۀ طلیل. (منتهی الارب). رجوع به طلیل شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ابله شدن. (تاج المصادر بیهقی) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ابله و نادان شدن. (آنندراج) ، استعمال البله. خود را بگولی زدن. (از قطر المحیط). خود را احمق نمودن بی آنکه باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، بدون راهنما و پرسش از راه به یکسو شدن. (از قطر المحیط). تبله المفازه، تعسف من غیر هدایه و لامسئله. (از اقرب الموارد). بی راه رفتن بدون راهنما و استفسار از کسی. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) ، گم شده را جستن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
سوگند راست کردن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). تحله یمین، تحلیل یمین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گشادن سوگند را به استثناء یا به کفاره یا کفارۀ سوگند دادن. (منتهی الارب). راست کردن سوگند. (آنندراج). کفارۀ سوگند را دادن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، حلال کردن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). رجوع به تحلیل شود
خرده سفال، سفال خرد شده گلوله کوچک سنگی با بلوری که اطفال با آن بازی می کنند
عطلت در فارسی بیکار گی فرغیش، آسوده روز (روز تعطیل)، بیکاری بیکار ماندن، بی پیرایگی: در زن
