- تصدیع
باعث زحمت و دردسر شدن، مزاحم شدن، دردسر دادن
معنی تصدیع - جستجوی لغت در جدول جو
- تصدیع
جدا جدا کردن، درد سر رسانیدن، درد سر دادن
- تصدیع ((تَ))
دردسر دادن، باعث زحمت شدن
- تصدیع
اذیت، تزاحم، دردسر، زحمت، صداع، مزاحمت، درد سر دادن، باعث زحمت شدن، مزاحم شدن، مصدع شدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
در بدیع آوردن قافیه در مصراع اول ابیات غزل یا قصیده بعد از بیت اول مانند این شعر، برای مثال صبر کن ای دل که صبر، سیرت اهل صفاست / چارۀ عشق احتمال، شرط محبت وفاست ی مالک رد و قبول، هرچه کند پادشاست / گر بزند حاکم است، ور بنوازد رواست ی گرچه بخواند هنوز، دست جزع بر دعاست / ورچه براند هنوز، روی امید از قفاست (سعدی۲ - ۳۳۱)
به راستی و درستی امری گواهی دادن، باور کردن، گواهی نامه، جواز، در علم منطق حکم کردن بر تصوری که در ذهن است
وداع گفتن، وداع کردن، بدرود گفتن، بدرود گفتن به مسافر، سپردن و گذاشتن چیزی در جایی یا نزد کسی که به همان حال باقی بماند
(تَ عَ / عِ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از تازی تصدیع. رجوع به تصدیع شود. (ناظم الاطباء). زیادت ’ها’ در آخر این لفظ غلط است و صحیح تصدیع است بدون ’ها’. (بهار عجم از غیاث اللغات و آنندراج). فقیر مؤلف گوید که اگر در آخر لفظ تصدیعه تای فوقانی که از جهت وقف ’ها’ شده است برای مره قرار دهند و بمعنی یک بار دردسر دادن ای یک بار تکلیف دادن مستعمل نمایند، درست است و این مستفاد است از فصول اکبری. (غیاث اللغات) (آنندراج). و رجوع به تصدیع شود
