معنی تسفسط در لغت نامه دهخدا

سفسطه. سوفسطایی شدن:، این تسفسط نیست تقلیب خداست، می نماید که حقیقتها کجاست.، مولوی.، پس تسفسط آمد این دعوی جبر، لاجرم بدتر بود زین هر دو گبر.، مولوی.، و رجوع به سفسطه و سوفسطایی شود

معنی تسفسط در فرهنگ لغت هوشیار

یاوه بافی بیهوده سخنی (بیهوده باطل) سفسطه کردناستدلال باطل کردن

معنی تسفسط در فرهنگ فارسی معین

سفسطه کردن، استدلال باطل کردن

معنی تسفسط - جستجوی لغت در جدول جو

تسفسط

لغت نامه دهخدا

تسفسط

فرهنگ لغت هوشیار

تسفسط

فرهنگ فارسی معین

تسفیط

(اِ)

گل اندودن حوض را و اصلاح کردن آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه). تشریف واصلاح و گل اندودن حوض. (از اقرب الموارد). تشریف و اصلاح حوض. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

مسفسط

(مُ سَ سِ)

آن که سفسطه کند. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به سفسطه شود

لغت نامه دهخدا

تسفط

(اِ)

اندک اندک گرفتن و بر خویشتن چیدن آب و مانند آن. (منتهی الارب) (آنندراج) ، نوشیدن. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از المنجد). آشامیدن همه آنچه در آوند بود. (ناظم الاطباء) : تسفطت الدنان الخمر، تشربتها. (متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

تسفیط

ساروگ مالی گل مالی درز گیری

فرهنگ لغت هوشیار

تسفطط

احمق شدن، هذیان گفتن، انکار حقایق کردن سوفسطایی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تسفطط

((تَ سَ طُ))

احمق شدن، هذیان گفتن، انکار حقایق کردن، سوفسطایی کردن

فرهنگ فارسی معین

معنی تسفسط - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما