معنی ترید در فرهنگ فارسی عمید

تریت، نانی که در آبگوشت، اشکنه، شیر، دوغ و مانند آن خرد کرده باشند

معنی ترید در لغت نامه دهخدا

تریت است که ریزه کردن نان باشد در شیر و دوغ و غیره. و آن را به عربی ثرید گویند با تای مثلثه. (برهان). تریت. (ناظم الاطباء) : هاشم عمرو نام داشت و عبدمناف او را از همه دوستتر داشتی و هاشم او را از پس پدر نام کرد که رسم ترید اندر رفاده او آورد. (ترجمه طبری بلعمی). عبدمناف هر مردی راچهارنان و عصارۀ خوردنی و یک لخت گوشت بدادی و هاشم ترید بیفزود تا نان بیشتر شد و او را بدین سبب هاشم نام کردند لانه ُ هشم الترید. (ترجمه طبری بلعمی).، ور به شرع سیدی آگاهی از سر خدای، آب حنا بر ترید و سنگ بر رخسار کو.، سنایی.، بر در آن منعمان چرب دیک، می دوی بهر ترید مرده ریگ.، مولوی.، گفتند اگر میخواهی درد ساکن شود آن سگ را ترید بخوران. (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 166 چاپ برلن).، کشکبا گرچه غلیظ است تریدش باید، پند ما گوش کن و در عمل آور زنهار.، بسحاق اطعمه.، و رجوع به تریت شود

معنی ترید در لغت نامه دهخدا

صاحب تاج العروس آرد: در نسخ چنین است و اکثر لغویان آنرا فروگذاشته اندو آنچه را که شیخ ما بنقل از صاحب قاموس تصحیح کرده این است که کلمه تَرمُد و آن جایگاهی است در دیار بنی اسد... و من میگویم این کلمه در اللسان و نهایه در ثرمد ضبط شده و نام آن در حدیثی هم آمده است که پیامبر به حصین بن نضله نوشت که او را ترمد است و شارحان کلمه را چنین تفسیر کرده اند که موضعی در دیار بنی اسد است و ترمد لغتی در آن است. (از تاج العروس)

معنی ترید در فرهنگ لغت هوشیار

ریزه کردن نان در دوغ شیر آب گوشت و مانند آن

معنی ترید - جستجوی لغت در جدول جو

ترید

فرهنگ فارسی عمید

ترید

لغت نامه دهخدا

ترید

لغت نامه دهخدا

ترید

فرهنگ لغت هوشیار

تریدی

(تَ)

منسوب به ترید عمرو بن محمد (در همه نسخ قاموس چنین است). وی شاعر بود و آنچه بیشتر به گمان من رسد وی تزیدی است منسوب به شهری در یمن که در آنجا پارچه های راه راه می بافند. و شاعر منسوب به ترید عمرو بن مالک گوینده این شعر است:
و لیلتها بآمد لم ننمها
کلیلتنا بمیافارقینا.
(از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

تریدن

(گُ کَ دَ)

رمیدن. (برهان) (فرهنگ جهانگیری) (غیاث اللغات) (انجمن آرا) (آنندراج). رمیدن و گریختن. (ناظم الاطباء). رمیدن و شوریدن، مرادف توریدن. (فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

تریدن

(گُ دَ)

بیرون کشیدن. (فرهنگ جهانگیری). کشیدن و بیرون آوردن. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کشیدن. (غیاث اللغات) (فرهنگ رشیدی). تزیدن. (برهان). و اصح بمعنی کشیدن، تزیدن باشد. (فرهنگ رشیدی). و رجوع به تزیدن شود

لغت نامه دهخدا

تریب

خاکنشین، درویش

معنی ترید - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما