معنی ترککی - جستجوی لغت در جدول جو

ترککی

لغت نامه دهخدا

(تَ کَ)

ترکضاء. رجوع به همین کلمه شود

(اِ جِ)

باران ریزه باریدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، ملزم کردن کسی را بکاری. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تریکی

(تُ رَیْ)

منسوب است به تریک که مصغر ترک میباشد. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

ترکک

(تَ کَ)

دهی است از دهستان طیبی سرحدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان که در 8 هزارگزی جنوب خاوری قلعه رئیسی مرکز دهستان قرار دارد. کوهستانی و سردسیر است و 75 تن سکنه دارد آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و پشم و لبنیات است شغل اهالی زراعت و گله داری است و صنایع دستی زنان قالیچه و پارچه بافی برای چادر است و مردم آنجا از طایفۀ بهمنی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

ترکی

(تُ)

ده کوچکی از دهستان بازفت است که در بخش اردل شهرستان شهر کرد و 8 هزارگزی شمال باختری اردل واقع است و 72 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

ترکی

(تُ)

خارانداز را گویند و آن جانوری است از خزندگان ’؟’ (آنندراج بنقل از هفت قلزم). خارپشت تیرانداز. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ترکی

(تَ رَ)

ترک دار: حاجت به کلاه ترکی داشتنت نیست. (گلستان).
با دلق کبود و با کلاه ترکی
پیوسته کلاه ترکی بی برکی
دعوی چه کنی که رهروی چالاکم
نه نه غلطی ز راه آن سوترکی.
بابا افضل.
ظاهراً صورتی از ترک. رجوع به ترک در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

ترکی

ترک دار

فرهنگ لغت هوشیار

ترکی

((تُ))

ترک بودن، کنایه از سفید و زیبا بودن

فرهنگ فارسی معین

ترکی

جوانه ی درخت، ترکی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی ترککی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما