معنی تدحدر - جستجوی لغت در جدول جو

تدحدر

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ دَ دِ)

غلطنده. (آنندراج). غلطیده و گرد شده. (از ناظم الاطباء). و رجوع به متدحرج و تدحدر شود

(اِ تِ)

جنبیدن و پریدن پرنده. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از منتهی الارب). در ناظم الاطباء: ’جنبید پر آن مرغ’ آمده و ظاهراً غلط چاپی است

لغت نامه دهخدا

تدردر

(اِ تِ)

تحرک چیزی. (متن اللغه). بحرکت آمدن لحیه. (منتهی الارب). جنبیدن و لرزیدن عضله. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تحدر

(اِ)

به نشیب فرودآمدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). فرودآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تحدر از کوه، فرودآمدن از آن. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تحدر اشک از چشم، فرودویدن آن. (از منتهی الارب) : اری ام عمرو دمعها قد تحدراً، ای تنزل. (اقرب الموارد) ، ریختن باران از ابر. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دحدر

(تَعْ)

فرود آمدن. در سراشیبی رفتن. (دزی ج 1 ص 425)

لغت نامه دهخدا