معنی تحفایه - جستجوی لغت در جدول جو

تحفایه

لغت نامه دهخدا

تسفیه

کسی را به نادانی نسبت دادن، سفیه شمردن

فرهنگ فارسی عمید

تحفیل

جمع کردن، گرد آوردن، آراستن

فرهنگ فارسی عمید

تحلیه

به زیور آراستن، زینت دادن

فرهنگ فارسی عمید

ترعایه

(تِ / تُ یَ)

ترعیّه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). مرد نیکو چراننده و نیکو سیاست کننده شتران، و آن که شتربانی پیشۀ او و پیشۀ پدران او باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به ترعیه شود

لغت نامه دهخدا

سحفنیه

(سُ حَ یَ)

سر سترده. (اقرب الموارد) : رجل سحفنیه، مرد موی سترده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تفاحیه

(تُفْ فا حی یَ)

سیب فروش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ترشایه

(تُ یِ)

دهی است از دهستان حومه بخش رودسر، در شهرستان لاهیجان که در 5500گزی جنوب خاوری رودسر و 2500گزی جنوب شوسۀ رودسر به تنکابن واقع است و 100 تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه پلرود و محصول آنجا برنج است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

تحفنیس

سخت، (قاموس کتاب مقدس)، یکی از دو نفر خواجه سرا و دربان اخشوروش است، این دو نفر خیال کشتن اخشوروش (کوروش) داشتند و مردخای کشف این مکیدت را نمود، ملک را اعلام کرده تا هر دو بدار کشیده شدند، (کتاب استر 2: 21و 26: 2) (قاموس کتاب مقدس)، رجوع به ’تارس’ شود

لغت نامه دهخدا

تحلابه

(تِ بَ)

گوسپندی که پیش از گشنی از پستانش اندکی شیر برآید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). تحلبه

لغت نامه دهخدا

حفاثیه

(حَ یَ)

سطبر. ضخم و کلفت. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تحتانیه

(تَ نی یَ)

تأنیث تحتانی. رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

تسفیه

بی خرد خواندن، سفیه شمردن

معنی تحفایه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما