- تبزیج(اِ)
آراستن و زینت دادن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ظاهراً معرب از بزک فارسی بمعنی آراستن است. (از یادداشتهای مرحوم دهخدا)
معنی تبزیج - جستجوی لغت در جدول جو
- تبزیج
آراستن و زینت دادن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ حَیْ یُ)
لغت نامه دهخدا
دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بخشیدن چیزی. (از اقرب الموارد) ، از سبزی به زردی آمدن خوشه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مادۀ بعد شود، در بیت زیر از سوزنی بمعنی امتزاج و درآمیختن آمده است:
به گه خلقت جود و به گه خلقت تو
عنصر هر دو به تمزیج عناصر شد ضم.
سوزنی.
، (اصطلاح نجوم) امتزاج کواکب با یکدیگر تا مزاج آنها یکی گردد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
به گه خلقت جود و به گه خلقت تو
عنصر هر دو به تمزیج عناصر شد ضم.
سوزنی.
، (اصطلاح نجوم) امتزاج کواکب با یکدیگر تا مزاج آنها یکی گردد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
زیبا گردانیدن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). زیبا و نیکو گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : بهج اللّه وجهه ، حسّنه . (قطر المحیط)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
بنج (بنگ) خورانیدن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، آواز کردن کبک از سوراخ. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
برج بنا نهادن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، جامه ببرج بافتن. (تاج المصادر بیهقی) ، ظاهر ساختن مرد لیاقت خود را (ناظم الاطباء) ، ظاهر ساختن زن لباس خود را (ناظم الاطباء)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
شکافتن. (تاج المصادر بیهقی). کفانیدن چیزی را. بعجّه تبعیجا، کفانید آن را. (منتهی الارب) ، ریختن باران زمین را. (تاج المصادر بیهقی). تبعیج باران زمین را، ریختن باران زمین راو شکافتن آن. (از منتهی الارب) (آنندراج) : بعج المطرالارض، ریخت باران و شکافت زمین را. (منتهی الارب)
شاد و مسرور شدن زیبا گردانیدن، نیکو گردانیدن زیبا گردانیدن، نیکو گردانیدن
