- تباهل (اِ)
یکدیگر را لعنت کردن. (از قطر المحیط) (از منتهی الارب) (آنندراج). تبهﱡل. (منتهی الارب). مباهله کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
معنی تباهل - جستجوی لغت در جدول جو
- تباهل
یکدیگر را لعنت کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تباهچه، خوراکی که از گوشت و بادنجان درست کنند، بورانی بادنجان، کباب، تواهه
(مُ تَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
مباهله کننده یکی مر دیگری را. (آنندراج). یکدیگر رانفرین کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تباهل شود
