معنی تائب در لغت نامه دهخدا

عبده ینی، مدیر سابق کتاب خانه سوریه (بیروت). او راست: الارب من غیث الادب، فی شرح لامیتی العجم و العرب که آنرا از کتاب غیث الادب فی شرح لامیهالعجم صفدی مختصر کرده و فقط بآنچه مربوط بشرح ابیات از لحاظ لغت و معنی است اکتفا کرده است و در دیباچۀ کتاب ترجمه احوال مؤیدالدین طغرائی را آورده است. (معجم المطبوعات ج 1، ستون 504 و حاشیۀ همان صفحه)

معنی تائب در لغت نامه دهخدا

نعت است از توبه بمعنی بازگشتن از گناه. (منتهی الارب). بازگردنده از گناه. توبه کار. توبه کننده. (غیاث). ج، تائبین. آنکه توبه کرده. نادم. آنکه بسوی خدا برگردد و از کرده پشیمان شود. بازگشته از گناه. بازایستنده از گناه. اوّاب. (منتهی الارب). مُنیب: التائب من الذنب کما لاذنب له:، رسول گفت پشیمانی از گنه توبه است، بدین حدیث کس ار تائب است من آنم.، سوزنی.، با آنکه از وی غائبم وز می چو حافظ تائبم، در مجلس روحانیان گه گاه جامی میزنم.، حافظ

معنی تائب در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پشیمان، تواب، توبه دار، توبه کار، توبه کننده، منفعل، نادم

معنی تائب - جستجوی لغت در جدول جو

تائب

لغت نامه دهخدا

تائب

لغت نامه دهخدا

تائب

فرهنگ لغت هوشیار

تائب

فرهنگ واژه مترادف متضاد

صائب

(پسرانه)

راست، درست، رسا، رساننده، نام شاعر نامدار قرن یازدهم در دوره صفویه (صائب تبریزی)

فرهنگ نامهای ایرانی

هائب

ترساننده، کسی یا چیزی که دیگری را بترساند

فرهنگ فارسی عمید

تادب

ادب آموختن، با ادب شدن، با ادب بودن، ادب داشتن

فرهنگ فارسی عمید

صائب

راست و درست، حق و رسا، مقابل خاطئ، درستکار

فرهنگ فارسی عمید

ترائب

استخوان های سینه، جناغ سینه

فرهنگ فارسی عمید

کتائب

(کَ ءِ)

جمع واژۀ کتیبه که به معنای لشکر است. (آنندراج) (غیاث اللغات). جمع واژۀ کتیبه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : ثنا و ستاگوی او در بزم، بذل مواهب و در رزم قرع کتائب. (ترجمه تاریخ یمینی ص 447). و با مراکب و کتائب و عساکر ومطائب به آهستگی حرکت می کردند. (جهانگشای جوینی).
هم به کتائب کتب بر در ملک حاجبی
هم به مواکب کرم در ره دین مقدمی.
(از ترجمه محاسن اصفهان حسین آوی ص 133). و رجوع به کتیبه شود

جَمعِ واژۀ کتیبه که به معنای لشکر است. (آنندراج) (غیاث اللغات). جَمعِ واژۀ کتیبه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : ثنا و ستاگوی او در بزم، بذل مواهب و در رزم قرع کتائب. (ترجمه تاریخ یمینی ص 447). و با مراکب و کتائب و عساکر ومطائب به آهستگی حرکت می کردند. (جهانگشای جوینی).
هم به کتائب کتب بر در ملک حاجبی
هم به مواکب کرم در ره دین مقدمی.
(از ترجمه محاسن اصفهان حسین آوی ص 133). و رجوع به کتیبه شود

لغت نامه دهخدا

تثائب

خمیازه کردن

معنی تائب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما