معنی بیت در فرهنگ فارسی عمید

مفردِ واژۀ ابیات، در علوم ادبی دو مصراع از شعر، جمع بُیُوت، جمع الجمع بُیُوتات، خانه

معنی بیت در لغت نامه دهخدا

در ابیات زیر از نظام قاری آمده است و ظاهراً نام پارچه ای است:، بیت و کتان و زوده و بیرم رود بکرد، آنجا که وصف روسی انصار میکنم.، نظام قاری (دیوان ص 26).، سیه گلیمی شده، سفید رویی بیت، دو آیتند بهر دو خطی بمی مسطور.، نظام قاری (دیوان ص 33).، سوزن بدرز روسی و والا و بیت کرد، عمری بسر دوید و به آخر محال یافت.، نظام قاری (دیوان ص 51).، تکی جامۀ فتح کانراست صیت، ز هندوستان هم بیاورد بیت.، نظام قاری (دیوان ص 183)

معنی بیت در لغت نامه دهخدا

به شب کردن چنین. (منتهی الارب)، زناشویی کردن، بات الرجل یبیت بیتاً، تزوج. رجوع به بیتوته شود. و فلاناً، زوجه (لازم و متعدی). (از اقرب الموارد). زن کردن. (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی بیت در فرهنگ فارسی معین

خانه، اتاق، مفرد بیوت، دو مصراع از شعر، مفرد ابیات

معنی بیت در فرهنگ واژه مترادف متضاد

اطاق، خانه، دار، سرا، کاشانه، منزل، دومصراع شعر

معنی بیت - جستجوی لغت در جدول جو

بیت

فرهنگ فارسی عمید

بیت

لغت نامه دهخدا

بیت

لغت نامه دهخدا

بیت

فرهنگ لغت هوشیار

بیت

فرهنگ فارسی معین

بیت

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بیتک

(پسرانه)

نام جد منوچهر پادشاه کیانی به نوشته بندهش

فرهنگ نامهای ایرانی

بیتا

(پسرانه)

بی همتا، بی مانند، بی نظیر

فرهنگ نامهای ایرانی

بیته

(تَ)

قوت شبه. (منتهی الارب). خورد و یکبار در شبانه روزی. (مهذب الاسماء). قوت شبانه. (ناظم الاطباء) ، شب گذاری. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بیتک

(بَ / بِ تَ)

مصغر بیت، ودر این معنی بیشتر با ’چند’، بکار رود:
اندر این حسب رودکی گویی
عاریت داد بیتکی چندم.
سوزنی.
در خواه کز آن زبان چون قند
تشریف دهد به بیتکی چند.
سوزنی.
کرد آنگهی از نشید آواز
این بیتک چند را سرآغاز.
نظامی

لغت نامه دهخدا

بیتا

(بَ)

به لغت زند و پازند بمعنی خانه است که بعربی بیت خوانند. (از برهان قاطع). هزوارش بیتا، پهلوی ’خانک’ (= خانه)... بیتا (خانه). (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین)

لغت نامه دهخدا

بیخ

ریشه و اصل

معنی بیت - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما