معنی بوسه در فرهنگ فارسی عمید

عملی که با گذاشتن هر دو لب بر روی گونه یا لب های کسی یا بر روی چیزی صورت می گیرد، ماچ

معنی بوسه در لغت نامه دهخدا

مرکب از: بوس + ه (پسوند سازندۀ اسم) قبله. ماچ. (حاشیۀ برهان چ معین). عملی که حاصل می گردد از انطباق لبها به روی صورت یا دست کسی از روی محبت و یا احترام. و یا انطباق لبها به روی یک چیز مقدس و محترمی مانند قرآن و جز آن. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین). بوس معرب آن. و سیراب تر، شکرآمیز، گلوسوز، جان پرور، بجا، تشنه لب، بکر، سرجوش از صفات، متاع، نم، خیر، شر، نیشکر، قند مکرر، ثمر، حلوا، می، نقل، شراب، شربت، ابریشم، روزی، خراج، گوهر، سیلی، مرکز، مهر، دزد، و گل از تشبیهات او است. (آنندراج) :، با دوسه بوسه رها کن این دل از گُرم و خباک، تا بمنت احسان باشد احسن اﷲ جزاک.، رودکی.، کار بوسه چو آب خوردن شور، بخوری بیش تشنه تر گردی.، رودکی.، بوسۀ یک مهه گردآمده بودم بر دوست، نیمه ای داد و همی خواهم یک نیم دگر.، فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 150).، بوسه و نظرت حلال باشد باری، حجت دارم به این سخن ز وچرگر.، زینبی (از لغت فرس اسدی ص 162).، وصال تو تا باشدم میهمانی، سزد کز تو یابم سه بوسه نهاری.، خفاف (از لغت فرس اسدی ص 518).، زو بوسه نیابی اگر او را بزنی کارد، هر چند تو با کارد بوی آن تن تنها.، ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 526).، بدین مشتی خیال فکرت انگیز، بساط بوسه را کردم شکرریز.، نظامی.، عاشقان را بوسه از دشنام باشد خشک وتر، گوهر سیرآب جای آب نتواند گرفت.، صائب.، نه بوسه ای نه شکرخنده ای نه پیغامی، بهیچ وجه مرا روزی از دهان تو نیست.، صائب.،

معنی بوسه در فرهنگ لغت هوشیار

تماس لبهای کسی بر لب گونه دست و پای دیگری یا چیزی مقدس از روی محبت و احترام بوس قبله ماچ

معنی بوسه در فرهنگ فارسی معین

تماس لب های کسی بر لب، گونه، دست و پای کس دیگر یا چیز مقدس از روی محبت و احترام و عشق یا چاپلوسی، ماچ

معنی بوسه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بوس، قبله، ماچ، متضاد: گاز

معنی بوسه در فرهنگ جامع تعبیر خواب

برخی از معبران نوشته اند بوسه خیانت است و سو نیت و بد دلی چه بوسه بدهیم و چه بگیریم. اگر ما دیگران را ببوسیم ما عامل خیانت خواهیم بود اگر دیگری ما را ببوسد نسبت به ما خیانت می شود. در بیداری و زندگی روزانه ما بوسه وسیله ابراز عشق و محبت است. وقتی کسی را می بوسیم می خواهیم محبت خود را در حد اعلا به آن شخص نشان بدهیم و ثابت کنیم. در خواب نیز از این حد فراتر نمی رویم. چنانچه در خواب ببینیم کسی را می بوسیم موردی پیش می آید که حسن نیت خود را نسبت به او ثابت کنیم و اگر آن که می بوسیم نا شناس باشد نفعی از ما به او می رسد. اگر یک دختر دم بخت ببیند که محرمی او را می بوسد محبوبیت میابد و اگر ببیند که نامحرمی او را می بوسد خواستگار خواهد یافت و شوهر می کند و چنانچه خودش کسی را ببوسد نشان آنست که از او به نیکی یاد می کنند. اگر ببینیم مرده ای ما را می بوسد اگر آن مرده آشنا باشد نسبت به او دینی داریم چه اخلاقی و چه مالی و مادی و اگر ناشناس باشد سودی به ما میرسد زیرا بوسه مرده خیر و برکت است.

معنی بوسه - جستجوی لغت در جدول جو

بوسه

فرهنگ فارسی عمید

بوسه

لغت نامه دهخدا

بوسه

فرهنگ لغت هوشیار

بوسه

فرهنگ فارسی معین

بوسه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بوسه

فرهنگ جامع تعبیر خواب

بوسه

فرهنگ گویش مازندرانی

بویه

(دخترانه)

آرزو

فرهنگ نامهای ایرانی

بوکه

مخفّف واژۀ بود که، بوک

فرهنگ فارسی عمید

سبوسه

سپوسه، سپوس، شورۀ سر انسان، خاک اره

فرهنگ فارسی عمید

جوسه

کوشک، قصر، کاخ، بالاخانه

فرهنگ فارسی عمید

ربوسه

(رُ سَ / سِ)

ربوشه. (ناظم الاطباء). سرپوش را گویند عموماً و چادر و مقنعه و روپاک و امثال آن را خصوصاً. (برهان). آنچه به سر پوشند چون مقنعه و چادر و غیره، و آن در اصل رپوشه بوده و مخفف روپوشه که بمعنی چادر و مقنعه و روپاک زنان باشد، و روپوش را سرپوش نیز گفته اند. (آنندراج) (انجمن آرا). ربوشه. (ناظم الاطباء). سرپوش چون چادر و غیره، با شین نیز آمده است. (برهان). سرپوش باشد چون چادر و غیره، و به شین معجمه نیز بنظر رسیده، و در فرهنگ جهانگیری بمعنی مقنعه آورده. (فرهنگ سروری). سرپوش زنان یعنی چادری که زنان بر سر اندازند. (از شعوری ج 2 ورق 14). آنچه بسر پوشند چون مقنعه و چادر و غیره. (فرهنگ رشیدی). و رجوع به ربوشه شود

لغت نامه دهخدا

دبوسه

(دَ سَ)

شهر کوچکی است میان بخارا وسمرقند و دبوسی نسبت بدانجاست و عده ای از علما بدین شهر منسوبند. رجوع به دبوس و دبوسی و دبوسیه شود

لغت نامه دهخدا

دبوسه

(دَ سَ / سِ)

خانه زیر کشتی یا پس کشتی یاانبار کشتی. خانه پس کشتی. (ناظم الاطباء) (لغت محلی شوشتر). دبوس. (ناظم الاطباء). خانه کشتی. (برهان). نام منزلی از جهاز کشتی در زیر عرشه که زن ناخدا وحرم اهل جهاز در آن نشینند. (آنندراج) :
نگاری از سراپا باب بوسه
نگاری کش دهان باشد دبوسه.
اشرف.
یارب برهان ز شر این عمانم
وز کشتی و ناخدا و ملاحانم
نوعی ز دبوسه خاطرم رنجیده
گر حور دهد دو بوسه من نستانم.
محمد صالح بیگ ولد میرزامؤمن تبریزی

لغت نامه دهخدا

سبوسه

(سُ سَ / سِ)

خشکی باشد مانند سبوس که به سبب یبوست مزاج در سر آدمی پیدا شود و آن را بعربی حزازه گویند. (برهان). سپیده هائی که گاه شانه کردن از سر ریزد: تبریه، سبوسۀ سر. (منتهی الارب) : خرشف کنگر تقویت باه و دفع شپش و سبوسه را مفید است. (نزهه القلوب) ، کرمی باشد که در انبار گندم و جو افتد، ریزۀ چوب که از دم اره جدا شود. (برهان) (رشیدی) ، سبوس آرد گندم و جو. (برهان). نخالۀ آرد. (رشیدی)

خشکی باشد مانند سبوس که به سبب یبوست مزاج در سر آدمی پیدا شود و آن را بعربی حَزازه گویند. (برهان). سپیده هائی که گاه شانه کردن از سر ریزد: تبریه، سبوسۀ سر. (منتهی الارب) : خرشف کنگر تقویت باه و دفع شپش و سبوسه را مفید است. (نزهه القلوب) ، کرمی باشد که در انبار گندم و جو افتد، ریزۀ چوب که از دم اره جدا شود. (برهان) (رشیدی) ، سبوس آرد گندم و جو. (برهان). نخالۀ آرد. (رشیدی)

لغت نامه دهخدا

جوسه

کوشک قصر، بالا خانه

معنی بوسه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما