معنی بهمه در لغت نامه دهخدا

ستور ریزه مانند بره و بزغاله و گوساله. ج، بَهْم، بَهَم، بِهام. جج، بِهامات. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بچۀ گوسفند نر و ماده و اول بچه که گوسفند بزاید. (مهذب الاسماء). بچۀ گوسفند چون از مادر بر زمین افتد اگر از میش باشد و اگر بز و اگر از نر باشد و اگر از ماده آنرا سخله و بهمه گویند. (تاریخ قم ص 187)

معنی بهمه در لغت نامه دهخدا

ارض بهمه، زمین بهمی ناک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به بهمی شود

معنی بهمه در لغت نامه دهخدا

دلاوری که کسی بر وی دست نیابد. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دلیر. (آنندراج). مرد دلیر که بر او ظفر نباشد. (مهذب الاسماء)، نام آهنگی است. رجوع به آهنگ شود. رجوع به بهمن شود

معنی بهمه در لغت نامه دهخدا

چیز بی بها وبی قیمت.

معنی بهمه در فرهنگ لغت هوشیار

خرد ستور: بره بزغاله گوساله سیاشب شب های بی ماه خر سنگ، کار دشوار، یل

معنی بهمه - جستجوی لغت در جدول جو

بهمه(بَ مَ)

لغت نامه دهخدا

بهمه(بَ هَِ مَ)

لغت نامه دهخدا

بهمه(بُ مَ)

لغت نامه دهخدا

بهمه(بُ مَ / مِ)

لغت نامه دهخدا

بهمه

فرهنگ لغت هوشیار

بهمن

(پسرانه)

نیک اندیش، برف انبوه که از کوه فرو ریزد، پسر و جانشین اسفندیار، نام ماه یازدهم از سال شمسی، نام فرشته نگهبان چهارپایان سودمند، نام روز دوم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی

فرهنگ نامهای ایرانی

بسمه

(دخترانه)

نام دختر اسماعیل (ع)

فرهنگ نامهای ایرانی

بزمه

گوشه ای از بزمگاه، قسمتی از مجلس عیش و عشرت، برای مثال ارم نقشی از بزمۀ بزم اوست / قیامت نموداری از رزم اوست (خواجوی کرمانی - لغتنامه - بزمه)

فرهنگ فارسی عمید

بغمه

قلاده، گردن بند زنان

فرهنگ فارسی عمید

مهمه

بیابان، دشت بی آب و علف

فرهنگ فارسی عمید

بسمه

باسمه، تصویر چاپ شده، چاپ، طبع

فرهنگ فارسی عمید

بهره

سود بانکی، سود، فایده، قسمت، نصیب، بخش

فرهنگ فارسی عمید

بیمه

قراردادی که طی آن شخص هر گونه خطر، زیان و خسارتی را که ممکن است به جان یا مال او وارد شود، با پرداخت حق معینی به عهدۀ شرکت ها یا بنگاه های مخصوص این کار می گذارد که هرگاه آن خطر یا خسارت به او رسید بیمه کننده غرامت آن را بدهد، شرکت بیمه گر

فرهنگ فارسی عمید

بهمن

ماه یازدهم از سال خورشیدی، ماه دوم زمستان، تودۀ برف که در اثر وزش باد در قسمتی از کوه جمع می شود و ناگهان سرازیر می گردد
نوعی گل سفید رنگ با بوتۀ پرخار و برگ های دراز و بریده و ریشۀ شبیه زردک که در جنگل ها و کوه ها می روید و در زمستان و میان برف گل می دهد، گل بهمن، بهمنان، بهمنین
روز دوم از هر ماه خورشیدی، در آیین زردشتی فرشتۀ موکل بر چهارپایان مفید که ماه بهمن و روز بهمن به نام اوست
بهمن سرخ: در علم زیست شناسی گیاهی علفی و پایا با ساقه های پرشاخه و گل های چهارتایی
بهمن سفید: در علم زیست شناسی ریشۀ گیاه بهمن
بهمن گردی: ذرات فراوان برف به حالت غبار که به واسطۀ وزش باد به شکل گردباد درمی آید و گاهی تلفات زیاد وارد می کند

ماه یازدهم از سال خورشیدی، ماه دوم زمستان، تودۀ برف که در اثر وزش باد در قسمتی از کوه جمع می شود و ناگهان سرازیر می گردد
نوعی گُل سفید رنگ با بوتۀ پرخار و برگ های دراز و بریده و ریشۀ شبیه زردک که در جنگُل ها و کوه ها می روید و در زمستان و میان برف گُل می دهد، گُلِ بَهمَن، بَهمَنان، بَهمَنَین
روز دوم از هر ماه خورشیدی، در آیین زردشتی فرشتۀ موکل بر چهارپایان مفید که ماه بهمن و روز بهمن به نام اوست
بهمنِ سرخ: در علم زیست شناسی گیاهی علفی و پایا با ساقه های پرشاخه و گل های چهارتایی
بهمنِ سفید: در علم زیست شناسی ریشۀ گیاه بهمن
بهمن گردی: ذرات فراوان برف به حالت غبار که به واسطۀ وزش باد به شکل گردباد درمی آید و گاهی تلفات زیاد وارد می کند

فرهنگ فارسی عمید

بهله

دستکش چرمی که در قدیم شکارچیان به دست می کردند برای نگاه داشتن باز بر روی دست، نکاب، نکاپ، نکاف

فرهنگ فارسی عمید

مبهمه

(مُ هََ مَ)

مؤنث مبهم. رجوع به مبهم شود.
- اسماء مبهمه، اسماء اشارات است به اصطلاح نحویان مانند هذا و ذاک و هولاء و هذه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به مبهم و مبهمات شود.
، هذه الایه مبهمه، یعنی این آیه عام و مطلق است. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، قلوب المؤمنین مبهمه علی الایمان، ای مصمه،یعنی دلهای مؤمنین بسته است بر ایمان. (ناظم الاطباء) ، هذه المراءهالمبهمه علیه، یعنی نکاح این زن برای آن مرد حلال نیست. مانند نکاح مادر و خواهر و جز آن. و رجوع به مبهم شود

لغت نامه دهخدا

بهره

حظ و قسمت، نصیب

معنی بهمه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما