معنی بلانصیب - جستجوی لغت در جدول جو

بلانصیب(بِ نَ)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

مرکّب از: با + نصیب، که نصیب دارد. بهره ور. بابهره. باحظ:
مردم زحفاظ بانصیب است
این مردمی از ددان غریب است.
نظامی

(نَ)

دهی است از دهستان پازوار بخش بابلسر شهرستان بابل که در 9 هزارگزی شمال بابل بر کنار شوسۀ بابل به بابلسر در دشت واقع است. ناحیه ایست دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 145 تن سکنه. آب آنجا از چاه تأمین میشود. محصول عمده آن صیفی و پنبه و کنجد و غلات و شغل مردمش زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

بانهیب

(نَ)

ترسناک. وحشت زده:
گهی بر فراز وگهی بر نشیب
گهی شادمان و گهی بانهیب.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

بلانکی

(بْلا / بِ)

لوئی اگوست (1805-1881م.). متفکر انقلابی فرانسوی، از رهبران انقلاب فوریۀ 1848 میلادی بود و در خلع ناپلئون سوم دست داشت. 34 سال از پنجاه سال عمر سیاسی خود را در زندان گذرانید. بعلت سهم بزرگی که در تأسیس ’کمون پاریس’ (1871) داشت، آ. تیر، او را زندانی کرد. نظریه های اجتماعی وی در عقاید مارکس تأثیر داشت. گویند عبارت ’دیکتاتوری پرولتاریا’ را او ساخته است. اثر عمده اش کتاب انتقادات اجتماعی (1869 میلادی) است. (از دائره المعارف فارسی) (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

بلاصی

(بَ صا)

جمع واژۀ بلنصاه. (منتهی الارب). رجوع به بلنصاه شود

لغت نامه دهخدا