- بلامنازع(بِ مُ زِ)
مرکّب از: ب + لا (نفی) + منازع، بدون منازع. آنچه که درباره آن نزاعی نیست. بی مدعی. بی مخالف. (فرهنگ فارسی معین)
معنی بلامنازع - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ زِ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + منازع، بی رقیب. بدون مخاصم: چنین روزگار کس یاد نداشت که... پادشاه محتشم بی منازع و فارغ دل گردد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 246)، چو بی جنگ و اضطراب کار یکرویه شد و بی منازع تخت ملک بخداوند رسید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 342)، رجوع به منازع شود
(بِ نِ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: ب + لا (نفی) + مانع، بدون مانع. آنچه که مانعی در راه وصول یا تصرفش نیست. (فرهنگ فارسی معین)، بی مانع. بلامعارض. بی معارض
بی مانع، بدون اشکال، بلاقید، آزاد