معنی بقشیش - جستجوی لغت در جدول جو

بقشیش(بَ)

لغت نامه دهخدا

(بَ)

بخشش و هدیه و انعام و انعامی که بکسی علاوه بر مزد و اجرت می دهند. (ناظم الاطباء). در عربی بجای حلوان (که اکنون فراموش شده) بکار رود. (از نشوءاللغه ص 93).
دزی در ذیل قوامیس عرب آرد: بخشیش (فارسی). ج، بخاشیش: انعام، بخشش. مژدگانی. (دزی ج 1 ص 55)

لغت نامه دهخدا

تقشیش

(تَ بَقْ قی)

از جای جای خوردن. (منتهی الارب) (آنندراج). از این جای و از آنجای خوردن مرد. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بشیش

(بَ)

روی. (ناظم الاطباء). وجه. (از اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) ، نوعی از خرمابن. (ناظم الاطباء). نوعی از درخت خرما. (آنندراج) (منتهی الارب) ، شتران نیکو. واحد و جمع در وی یکسان است. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قشیش

(قَ)

افتاده و تراشۀ چیزی. (منتهی الارب). لقاطه. (اقرب الموارد). رجوع به قشاش شود، آواز پوست مار که برخی از آن با برخی دیگر ساید. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قشیش

خش خش آوای سایش، فراهم، پراکنده از واژگان دوپهلو، خراشیده، تراشه

فرهنگ لغت هوشیار

معنی بقشیش - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما