- بطالت
بیکار بودن، بیکاری، ولگردی، دلیری، شجاعت
معنی بطالت - جستجوی لغت در جدول جو
- بطالت(بَ لَ)
شجاعت و دلیری. (ناظم الاطباء). دلیری. (غیاث) (فرهنگ نظام). مردانگی: خان مزبور از راه بطالت اظهار بطالت نمود. (درۀ نادره چ 1341 هجری شمسی انجمن آثار ملی ص 400)
- بطالت(بَ/ بِ لَ)
بیکاری و کاهلی و معطلی. (ناظم الاطباء). بیکار و معطل بودن. (غیاث). بیکاری و هزل. (فرهنگ نظام) :
جز یاد دوست هرچه کنی عمر ضایع است
جز سرّ عشق هرچه بگویی بطالت است.
سعدی (غزلیات).
بهرزه بی می و معشوق عمر میگذرد
بطالتم بس، از امروز کار خواهم کرد.
حافظ.
خان مزبور از راه بطالت اظهار بطالت نموده... (درۀ نادره چ 1341 هجری شمسی انجمن آثار ملی ص 400). و رجوع به مرآت الخیال ص 332 شود
جز یاد دوست هرچه کنی عمر ضایع است
جز سرّ عشق هرچه بگویی بطالت است.
سعدی (غزلیات).
بهرزه بی می و معشوق عمر میگذرد
بطالتم بس، از امروز کار خواهم کرد.
حافظ.
خان مزبور از راه بطالت اظهار بطالت نموده... (درۀ نادره چ 1341 هجری شمسی انجمن آثار ملی ص 400). و رجوع به مرآت الخیال ص 332 شود
- بطالت
دلیر بودن بیکاری و کاهلی ومعطل بودن بیکاری و کاهلی ومعطل بودن
- بطالت((بَ لَ))
بیکاره بودن، بیهوده گویی
- بطالت((بَ لَ))
دلیر شدن، شجاعت، درگیری
- بطالت
تن آسایی، بیکاری، تن پروری
- بطالت
بی کارگی، بی کاری، تنبلی، تن پروری، کاهلی
متضاد: کارایی، فعالیت، اهمال، لاقیدی، بیهوده سرایی، بیهوده گویی، یاوه گویی، هزل
متضاد: کارایی، فعالیت، اهمال، لاقیدی، بیهوده سرایی، بیهوده گویی، یاوه گویی، هزل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دروغ گو
بیکاره، در حال گذراندن وقت به بیهودگی
کسی که سخنان بیهوده و بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو، بیهوده گو، یاوه سرا، هرزه گو، هرزه خا، خیره درا، ژاژدرای، هرزه لاف، هرزه لای، یافه درای، ژاژخا، مهذار، هرزه درای، افسانه پرداز، افسانه گو
بیکاره، در حال گذراندن وقت به بیهودگی
کسی که سخنان بیهوده و بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو، بیهوده گو، یاوه سرا، هرزه گو، هرزه خا، خیره درا، ژاژدرای، هرزه لاف، هرزه لای، یافه درای، ژاژخا، مهذار، هرزه درای، افسانه پرداز، افسانه گو
(اِ)
لغت نامه دهخدا
بطوله. بازماندن از عمل و کار. (ناظم الاطباء). بیکار شدن، بطل الاجیر، معطل و بیکار شد مزدور. (منتهی الارب). بیکار شدن. (تاج المصادر بیهقی). بیکاری. (منتهی الارب) (از آنندراج) (نصاب).
(زیامْ بَ)
لغت نامه دهخدا
زفتی. (یادداشت مؤلف) ، شوی خوب نداشتن زن. بدبختی زن:
ز دولا کرد آب اندر خنوری
که شویدجامه را هر بخت کوری.
شهابی (سهانی ؟) (از فرهنگ اسدی)
ز دولا کرد آب اندر خنوری
که شویدجامه را هر بخت کوری.
شهابی (سهانی ؟) (از فرهنگ اسدی)
(بَطْ طا)
لغت نامه دهخدا
منسوب به بطال که نام جد ابوعبداﷲ محمد... بطال بهانی بطالی بود. (سمعانی). و رجوع به اللباب شود
منسوبست به بطال. رجوع به بطال شود
منسوبست به بطال. رجوع به بطال شود
(بِ لَ)
لغت نامه دهخدا
بطوله. شجاع و دلیر گردیدن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). دلیری. (آنندراج). سخت دلیر و کارزاری شدن. (تاج المصادر بیهقی). دلیری. بطوله (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به همین مصدر شود، خنور روغن یا آوندی است بشکل مرغابی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دبّه ظرفی است مانند قاروره و عربی صحیح است و گمان میکنم که لغت شامی باشد. (المعرب جوالیقی ص 64). و صاحب اللسان آرد: بطه، دبّه است بلغت اهل مکه زیرا آنرا بشکل بطه (پرنده) سازند و دبه ظرفی است از شیشه که در آن روغن نهند
(نَ / نِ زَ / زِ بَ کُ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از تازی، دراز کردن. (غیاث). رجوع به اطاله شود، ماء اطحل، آب چغزلاوه برآورده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، کلان سپرز، دردمندسپرز. (منتهی الارب)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
بطوله شجاع و دلیر گردیدن. (آنندراج). و رجوع به بطوله و بطالت و بطاله شود، انگشتری. (ناظم الاطباء)
(عَ لَ)
لغت نامه دهخدا
عطاله. بیکاری و معطلی. (از غیاث اللغات). بیکاری. بطالت. تعطل. عطلت. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به عطاله شود.
- عطالت و بطالت، بیکاری و بیعاری. (یادداشت مرحوم دهخدا)
- عطالت و بطالت، بیکاری و بیعاری. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(اَ شَ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از تازی شجاعت. (اقرب الموارد). شجاعت و دلیری. (غیاث) (فرهنگ نظام). شجاعت و دلاوری و بی پروایی. (ناظم الاطباء) : فضیحت آن اقوام و بسالت آن مقام دید که عرصۀ زمین به عفاریت انس... موج میزد. (ترجمه تاریخ یمینی) بعد از چند روز بی محابا و درنگ برخلاف راه رای و فرهنگ خنگ بسالت به میدان جنگ رانده تا پای قلعه عنان بازنکشیدند. (درۀ نادره چ شهیدی، 1341 هجری شمسی ص 290). و رجوع به بساله شود
فرانسوی پروشت وشتن (رقص) نرم چون پرواز یکی از هنرهای ترکیبی و آن تجسم و نمایش یک موضوع است بوسیله نوعی رقص علمی و حرکات مشکل همراه با موزیک
یونانی تازس گشته خردنامه، برگ بها: خرد کاغذی که برآن بهای کالا را نویسند و با کالا همراه کنند، شناسنامه
((لِ))
فرهنگ فارسی معین
یکی از هنرهای ترکیبی و آن تجسم و نمایش یک موضوع است به وسیله نوعی رقص علمی و حرکات مشکل همراه با موزیک
