معنی برسویین - جستجوی لغت در جدول جو

برسویین

لغت نامه دهخدا

برسیان

(پسرانه)

نام گیاهی است

فرهنگ نامهای ایرانی

برسیان

نوعی خرما

فرهنگ فارسی عمید

برسیان

گیاهی فاقد شکوفه و گل که در حوالی کوفه می روید، عشقه، سیان، پرسیان، پرشیان

فرهنگ فارسی عمید

برسیمین

(بَ)

دهی است از دهستان باوندپور بخش مرکزی شهرستان شاه آباد. ده مزبور از دو محل بفاصله دو کیلومتر بنام علیا و سفلی تشکیل گردیده و قسمت علیای آن 350 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

برتویدن

(مُ)

برتاویدن. برتافتن. تافته شدن. بریان و برشته شدن:
منکر شو ار توانی نار سعیر را
تا اندر او بحشر بسوزی و برتوی.
سوزنی.
رجوع به تویدن شود

لغت نامه دهخدا

فروسویین

(فُ)

مقابل برسویین. پایینی: گاه باشد که توته بر پلک برسویین بدرآید و گاه باشد که بر پلک فروسویین. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

برساییدن

(مُ لَ غَ)

ساییدن:
بعون دولت او آرزوی خویش بیاب
بجاه خدمت او سر به آسمان برسای.
فرخی.
و رجوع به ساییدن شود

لغت نامه دهخدا

بردویدن

(مُ کَ سَ)

دویدن است در همه معانی، رسیدن و آمدن. (آنندراج) (برهان) :
چون در او آثار مستی شد پدید
یک مرید او را در آن دم بررسید.
مولوی.
و رجوع به رسیدن شود

لغت نامه دهخدا

باسورین

ناحیه ای است از توابع موصل در مشرق دجله که دراخبار حمدان از آن ذکری رفته است، (معجم البلدان)، و رجوع به مراصد الاطلاع و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1198 شود

لغت نامه دهخدا

عیسویین

جمع عیسوی، ترسایان جمع عیسوی درحالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) ترسایان نصرانیان عیسویون

فرهنگ لغت هوشیار