معنی بددرون - جستجوی لغت در جدول جو

بددرون

لغت نامه دهخدا

بددهان

کسی که به دیگران دشنام بدهد و ناسزا بگوید، بدزبان، ناسزاگو

فرهنگ فارسی عمید

بادران

فرشتۀ حرکت دهندۀ باد، برای مثال آدمی چون کشتی است و بادبان / تا کی آرد باد را آن بادران (مولوی - ۳۴۶)

فرهنگ فارسی عمید

بدشگون

شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، خشک پی، نامیمون، بدیمن، بداغر، تخجّم، سبز پا، نافرّخ، سبز قدم، بدقدم، پاسبز، نحس، نامبارک، سیاه دست، منحوس، میشوم، مرخشه، مشوم، شنار، شمال

شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، خُشک پِی، نامِیمون، بَدیُمن، بَداُغُر، تَخَجُّم، سَبز پا، نافَرُّخ، سَبز قَدَم، بَدقَدَم، پاسَبز، نَحس، نامُبارَک، سیاه دَست، مَنحوس، مَیشوم، مَرَخشِه، مَشوم، شَنار، شِمال

فرهنگ فارسی عمید

بادروج

نوعی ریحان با برگ های ریز و شاخه های باریک و گل های سرخ رنگ، ریحان کوهی، بادرو، بورنگ، بوینگ، ترۀ خراسانی

فرهنگ فارسی عمید

بادرونه

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنگان، ترنجان، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

اندرون

درون، میان و داخل چیزی، باطن، ضمیر، خانه و حیاطی که عقب حیاط بیرونی ساخته شده و مخصوص زن و فرزند و سایر افراد خانوادۀ صاحبخانه بود، اندرونی، (حرف اضافه) در

فرهنگ فارسی عمید