معنی بدترکیب در لغت نامه دهخدا

بدریخت. بدقواره. بدهیأت. (یادداشت مؤلف)، لعل. (زمخشری). یاقوت. (از دزی ج 1 ص 57) :، وز انگشت شاهان سفالین نگین، بدخشانی آید بچشم کهین.، ابوشکور

معنی بدترکیب در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بدریخت، بدشکل، بدقیافه، بدقواره، بدگل، بدلقا، بدمنظر، بدنما، بدهیکل، بدهیئت، زشت، کریه، کریه المنظر، متضاد: قشنگ، خوش ترکیب

معنی بدترکیب - جستجوی لغت در جدول جو

بدترکیب(بَ تَ)

لغت نامه دهخدا

بدترکیب((~. تَ))

فرهنگ فارسی معین

بدترکیب

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ترکیب

برنشاندن چیزی بر چیزی، سوار کردن، به هم پیوستن، آمیخته کردن، مخلوط ساختن، آمیختن چیزی با چیز دیگر، مرکب کردن

فرهنگ فارسی عمید

بدرکاب

(بَ رِ)

اسبی که سوار را نمی گذارد که سوارش شود. (آنندراج). اسب سرکش و توسن:
اشهب گردون بدرکاب نگیرد
جز پی یکران خوش عنان که تو داری.
سیدحسن غزنوی.
حذر واجب است از کمیتت مدام
که هم بدرکاب است و هم بدلگام.
نزاری قهستانی.

لغت نامه دهخدا

بد ترکیب

بد جور بی ریخت

فرهنگ لغت هوشیار

بدرکاب

آنکه سخت سوار اسب شود، بد قدم مقابل خوش رکاب

فرهنگ لغت هوشیار

ترکیب

چیزی اندر چیزی در جایی نشاندن، آمیخته

فرهنگ لغت هوشیار

ترکیب

((تَ))

بر هم نشاندن چیزی بر چیزی، آمیخته کردن، آمیزش، اختلاط، در شیمی تبدیل چند جسم به جسم سنگین تر، در علم دستور تحلیل عبارت ها و جمله ها از لحاظ روابط کلمات طبق قواعد نحو، مقابل تجزیه

فرهنگ فارسی معین

ترکیب

آمیزش، آمیزه، آمیغ، هم کرد، هم آمیزی

معنی بدترکیب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما