- بدباطنی (بَ طِ)
بدخیالی. بدفطرتی. (ناظم الاطباء)
معنی بدباطنی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ طِ)
لغت نامه دهخدا
منافق و دورو. (آنندراج). بدفطرت. بدذات. بددل. (ناظم الاطباء). که بدکسان خواهد: عور. خوش ظاهر بدباطن. (یادداشت مؤلف). طناقه، بدباطن گردیدن. (منتهی الارب) :
ز خاکساری بدباطنان فریب مخور
شود گزنده چو زنبور گشت خاک آلود.
صائب (از آنندراج)
ز خاکساری بدباطنان فریب مخور
شود گزنده چو زنبور گشت خاک آلود.
صائب (از آنندراج)
همچون بادبان بودن و عمل کردن، مجازاً، بسرعت بردن:
آسمان در کشتی عمرم کند دائم دو کار
گاه شادی بادبانی وقت انده لنگری،
انوری (از شرفنامۀ منیری)
آسمان در کشتی عمرم کند دائم دو کار
گاه شادی بادبانی وقت انده لنگری،
انوری (از شرفنامۀ منیری)
(بَ زَ)
لغت نامه دهخدا
ژاژخایی و هرزه سرایی. (ناظم الاطباء). بذائت. بذائت لسان. ذرب. بذرب. بذاء. فحش. دشنام. ناسزا. بددهنی: تو همه کلفتهای مرا با بدزبانی می تارانی. (یادداشت مؤلف).
- بدزبانی کردن، ناسزا گویی کردن. تندی و تیزی کردن:
تو با او چنین بدزبانی مکن
چنین تندی و دل گرانی مکن.
فردوسی
- بدزبانی کردن، ناسزا گویی کردن. تندی و تیزی کردن:
تو با او چنین بدزبانی مکن
چنین تندی و دل گرانی مکن.
فردوسی
بدگویی، سب، فحش، ناسزا، هتاکی، دشنام گویی، فحاشی
