- بجشکی(بِ جِ)
طب. (دهار). پزشکی. طبابت
معنی بجشکی - جستجوی لغت در جدول جو
- بجشکی
پزشکی طبابت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بِ زِ)
لغت نامه دهخدا
طبابت. (ناظم الاطباء) :
اگرچه بود میزبان خوش زبان
بزشکی نه خوب آید از میزبان.
اسدی (از آنندراج).
عرب بر ره شعر دارد سواری
بزشکی گزیدند مردان یونان.
ناصرخسرو
اگرچه بود میزبان خوش زبان
بزشکی نه خوب آید از میزبان.
اسدی (از آنندراج).
عرب بر ره شعر دارد سواری
بزشکی گزیدند مردان یونان.
ناصرخسرو
(شَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب است به بیشک. و ابومنصورعبدالرحمن بن محمد بیشکی از مردم بانفوذ و ثروتمند ودوست ابونصر اسماعیل بن حماد جوهری صاحب کتاب الصحاح از آنجاست. (از معجم البلدان). رجوع به بیشک شود
کوهی است میانۀ بلوک سروستان و خفر فارس. (از فارسنامۀ ناصری)
(بِ جِ)
لغت نامه دهخدا
حکیم.طبیب. پزشک. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری). دانشمند. (برهان قاطع) : و (غوریان) طبیبان را بزرگ دارند وهرگه که ایشان را ببینند نماز برند و این بجشکان رابر خون و خواستۀ ایشان حکم باشد. (حدود العالم).
هم رنگ زرشک شد سرشکم
بگشاد رگ مجن بجشکم.
خاقانی.
هم رنگ زرشک شد سرشکم
بگشاد رگ مجن بجشکم.
خاقانی.
(بَ شَ کا)
لغت نامه دهخدا
زن سبک دست: امراءه بشکی الیدین و کذلک امراه بشکی العمل. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
از توابع شهرستان رامسر
منطقه زراعی در شمالبالا جاده ی کردکوی