- ببا (بَ)
چند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 151) :
ببا روزگاری برآید برین
کنم پیش هرکس هزار آفرین.
ابوشکور.
اما این کلمه محرف ’بتا’ست و در شعر ابوشکور نیز همان است. رجوع به ’بتا’ شود
در خانه. در سرا. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری) (برهان قاطع). در که به عربی باب گویند. (فرهنگ ضیاء).
ببا روزگاری برآید برین
کنم پیش هرکس هزار آفرین.
ابوشکور.
اما این کلمه محرف ’بتا’ست و در شعر ابوشکور نیز همان است. رجوع به ’بتا’ شود
در خانه. در سرا. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری) (برهان قاطع). در که به عربی باب گویند. (فرهنگ ضیاء).
