- بامهابت (مَ بَ)
که مهابت دارد. مهیب. باهیبت. و رجوع به مهابت شود
معنی بامهابت - جستجوی لغت در جدول جو
- بامهابت
باشوکت، باوقار، باهیبت، پرجذبه، سطوتمند
متضاد: بی جذبه، بی مهابت، بی هیبت
متضاد: بی جذبه، بی مهابت، بی هیبت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: با + متانت، که متانت دارد. که متین است. متین. رجوع به متانت و متین شود، در اصطلاح عوام و بخصوص داش مشتی ها آنکه حقوق و مراسم فتوت و جوانمردی را رعایت کند. لوطی و داش مشتی عارف و واقف به آئین جوانمردی. و رجوع به معرفت شود
(مَ عَ)
لغت نامه دهخدا
که مناعت دارد. بلندطبع منیعطبع. بلندهمت، ناحیه ایست در اطراف رقق از بنی عمر بن کلاب، کوهی است. (از معجم البلدان)
باجرات، دلاور، دلیر، نترس، شجاع، شهامت دار، صارم، صفدر
متضاد: کم جرات، بی شهامت
متضاد: کم جرات، بی شهامت
باسطوت، باصولت، باوقار، باهیبت، صولتمند، موقر، هیبت دار
متضاد: بی صلابت، بی وقار، ناموقر، محکم، استوار
متضاد: بی صلابت، بی وقار، ناموقر، محکم، استوار
اصیل، پارسا، پاکدامن، شریف، عفیف، نجیب
متضاد: نانجیب، ناپاکدامن، بی نجابت
متضاد: نانجیب، ناپاکدامن، بی نجابت
زبردست، کاردان، ماهر
متضاد: بی مهارت، غیرماهر، استادانه، ماهرانه
متضاد: ناشیانه
متضاد: بی مهارت، غیرماهر، استادانه، ماهرانه
متضاد: ناشیانه
