- باقرعلیخان (قِ عَ)
از مشاهیر شعرای پارسی گوی هندوستان که در اوایل قرن 12 هجری قمری در لکنهوبدنیا آمد. وی دردربار محمدشاه گورکانی بود و درجوانی درگذشت. درنظم و نثر و حسن خط مهارت داشت. دو منظومه موسوم به ’رموز الطاهرین’ و ’مرآت الجمال’ و دیوانی دارد. اثر دیگرش ’گلستان اسرار’ است. از اوست:
شعله زد عشق جسم و جان مرا
شمع سان سوخت استخوان مرا
به غمش سوختم چو دیوانه
داد خاکسترم نشان مرا.
(از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1202)
شعله زد عشق جسم و جان مرا
شمع سان سوخت استخوان مرا
به غمش سوختم چو دیوانه
داد خاکسترم نشان مرا.
(از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1202)