- بارآور
هر درختی که میوه بدهد، درخت میوه دار، در بانکداری سرمایه ای که سود بدهد، پردوکتیف
معنی بارآور - جستجوی لغت در جدول جو
- بارآور (وَ)
ده کوچکی است از دهستان پشت آربابا بخش بانۀ شهرستان سقز که در 12هزارگزی جنوب بانه و 2هزارگزی کوخه مامو واقعست و35 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)
- بارآور (سِلَ دَ / دِ)
برور. میوه آور و میوه دار و مثمر. (ناظم الاطباء). باثمر: درختی بارآور. الحبله، درختان بارآور:
بره هست چندان که آید بکار
درختان بارآور سایه دار.
فردوسی.
سپهبدنژادی و گندآوری
رزی دید در راه بارآوری.
فردوسی.
دوصد میل ره بیشه باشد فزون
درختان بارآور گونه گون.
اسدی (گرشاسب نامه).
ز ناگه بر مرغزاری رسید
درختان بارآور و سبز دید.
اسدی (گرشاسب نامه).
هوای خوش و بیشه های فراخ
درختان بارآور سبزشاخ.
نظامی.
و درخت آن بقوت تر و بانشاطتر و بارآورتر. (فلاحت نامه).
بره هست چندان که آید بکار
درختان بارآور سایه دار.
فردوسی.
سپهبدنژادی و گندآوری
رزی دید در راه بارآوری.
فردوسی.
دوصد میل ره بیشه باشد فزون
درختان بارآور گونه گون.
اسدی (گرشاسب نامه).
ز ناگه بر مرغزاری رسید
درختان بارآور و سبز دید.
اسدی (گرشاسب نامه).
هوای خوش و بیشه های فراخ
درختان بارآور سبزشاخ.
نظامی.
و درخت آن بقوت تر و بانشاطتر و بارآورتر. (فلاحت نامه).
- بارآور
مثمر، میوه آور، با ثمر
- بارآور
حامل
- بارآور
بارور، ثمردار، مثمر، میوه دار، میوه دهنده، آبستن، باردار، حامله
متضاد: بی بر، سترون، عقیم، مفید، سودبخش
متضاد: بی بر، سترون، عقیم، مفید، سودبخش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بارآور، هر درختی که میوه بدهد، درخت میوه دار، در بانکداری سرمایه ای که سود بدهد، پردوکتیف
(وَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف و مرخم بادآورد. کنایه از چیزی باشد که مفت و بی تعب بدست آید. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). رجوع به بادآوردشود. مالی که بدست آید. آنچه را باد با خود آورد. (شعوری) (فرهنگ لغات شاهنامه). رجوع به بادآورد شود.
(وَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف و مرخم بادآورد، گنج خسروپرویز:
دگرگنج کش نام بادآور است
فراوان درو زیور و گوهر است.
فردوسی (ازآنندراج).
دگر گنج بادآورش خواندند
شمارش بکردند ودرماندند.
فردوسی، کنایه از اندام نهانی زن باشد. توفیق گوید:
مپرس از من از آن بادام توأم
دل عاشق دونیم آنجاست از غم.
(از آنندراج) (از مجموعۀ مترادفات ص 52)
دگرگنج کش نام بادآور است
فراوان درو زیور و گوهر است.
فردوسی (ازآنندراج).
دگر گنج بادآورش خواندند
شمارش بکردند ودرماندند.
فردوسی، کنایه از اندام نهانی زن باشد. توفیق گوید:
مپرس از من از آن بادام توأم
دل عاشق دونیم آنجاست از غم.
(از آنندراج) (از مجموعۀ مترادفات ص 52)
نفاخ، نفخ آور، بادزا، نفخ زا
متضاد: بادپران، بادشکن، نفخ زا، بادآور، بادآورده
متضاد: بادپران، بادشکن، نفخ زا، بادآور، بادآورده
