معنی باتوری در لغت نامه دهخدا

سکموند، پسر کریستوف باتوری پادشاه ارول بود و هنگام ولایت عهدی جانشین پدر خود شد، مردی دلیر و جسور بود اما تلون مزاج داشت، گاه با دولت عثمانی و گاه با دولت اتریش اتفاق میکرد و سه بار استعفا کرد و از نو بولایت عهدی عودت کرد، سرانجام در سال 1602م، کشور خویش را به امپراطور رودلف تسلیم کرد و پس از سالی در پراگ درگذشت، (قاموس الاعلام ترکی ج 2)

معنی باتوری در لغت نامه دهخدا

استفان. یکی از سلاطین لهستان و بیک خانوادۀ اصیل مجاری منسوب است. وی بسال 1532 میلادی تولد یافته و در سال 1571 امیر ترانسلوانیا یعنی ارول گردید و در سنۀ 1575 تحت حمایت سلطان مراد ثالث پادشاه لهستان شد و بر اتریش و روسیه ظفر یافت و برخی اراضی را بچنگ آورد و قوانینی وضع کرد. نظامات و اصلاحاتی به موقع اجرا گذارد و در شهر وینه دانشگاهی تأسیس کرد و بسال 1586 درگذشت. (قاموس الاعلام ترکی ج 2)، در صفحات لاریجان و مازندران، اجاره دادن مرتع بحشم داران، در تداول طهران و بعض شهرها، رشوه دادن: ما باج نمیدهیم. ما باج بشغال نمیدهیم

معنی باتوری - جستجوی لغت در جدول جو

باتوری

لغت نامه دهخدا

باتوری

لغت نامه دهخدا

باحوری

روز بسیار گرم، شدت گرمای تموز

فرهنگ فارسی عمید

باتورینه

(نِ)

قصبه ایست در ایالت چرنیکوف از روسیه در جهت شرقی شهر چرنیکوف و مرکز قدیمی قزاقها میباشد. (قاموس الاعلام ترکی ج 2)

لغت نامه دهخدا

بادوری

ابوالحسن علی بن احمد بن سعید، از محدثان بود و از مقاتل ازذوالنون مصری حدیث کرد، و ابوجهضم از وی روایت داردو در بادوریا از وی حدیث نوشت، (از معجم البلدان)، بترکی، پیالۀ بزرگ، (غیاث) (آنندراج)، جام شراب، ساتکینی، خنور شراب، ظرفهای سفالی شراب و کوزه های شراب، (ناظم الاطباء)، اصل آن باطیه است یا باطیه معرب آنست و عرب آنرا ناجود گوید ودر تداول عامه آنرا بادیه گویند، ظرفی مقعر از آبگینه یا مس و مانند آن، کاسۀ مسین، ظرفهای مسین بزرگ جهت غذاخوری، (ناظم الاطباء)، و رجوع به باطیه شود، (اصطلاح طب) اسباب بادیه، علل آغازی، نشستن اندر آفتاب یا حرکتی سخت یا چیزی گرم خوردن چون پلپل و سیر سبب تب گردد و چون زخمی که بر سر افتد سبب فرود آمدن آب اندر چشم یا سبب علت انتشار گردد، این سبب ها و مانند این را طبیبان اسباب بادیه گویند، (ذخیرۀ خوارزمشاهی)،
- امثال:
خانه خرس و بادیۀ مس

لغت نامه دهخدا

باجوری

شیخ ابراهیم بن محمد بن احمد باجوری (بیجوری) شافعی (1198 - 1277 هجری قمری)، وی در باجور که از دهات منوفیه (مصر) است متولد شده و نزد پدر خود تربیت یافته و قرآن مجید را ازو آموخت، وی در سال 1212 بجامع ازهر رفت و تا سال 1213 که فرنسیس به ازهر آمد در آنجا ماند، سپس از آنجا خارج شد و به جیزه رفت و مدتی در آنجا بماند و سپس بزمانی که فرنسیس از ازهر خارج شد به ازهر بازگشت و بتحصیل علم پرداخت و محضر دانشمندان بزرگی را چون شیخ محمد امیرکبیر و شیخ عبداﷲ شرقاوی و جز آنان را دریافت و در مدتی کم آثار نجابت و بزرگی در او هویدا شد و بتدریس پرداخته کتب متعددی تألیف کرد، ریاست جامع ازهر در سال 1263 به او واگذار شد، و وی پیوسته قرآن را تلاوت مینمود، و در زمان ریاست خویش با وجود وظائف ریاست همچنان بتدریس مشغول بود و عباس پاشا در مجلس درس او در جامع ازهر حاضرمیشد و برای وی صندلی در خارج مجلس میگذاشتند تا برروی آن بنشیند، باجوری تا زمان پیری بدین شغل اشتغال داشت، سپس بعلل حوادثی که در الازهر ظاهر شد چهار تن به نیابت او زیر نظر شیخ مصطفی عروسی امور جامع ازهر را اداره کردند، کتابهای ذیل از تألیفات اوست:
1 - التحفهالخیریه، و آن حاشیه ایست بر الفوائدالشنشوریه (فرائض المذاهب الاربعه)، اول آن: الحمدﷲ الذی یرث الارض و من علیها و هو خیرالوارثین که آنرا بسال 1236 هجری قمری بپایان برد و آن در سال 1282 در مطبعۀ شاهین و در سال 1300 در چاپ خانه محمد مصطفی و در سال 1306 در مطبعهالازهریه و در سال 1308 در چاپ خانه المیمنیه بچاپ رسیده است،
2 - تحفهالمرید علی جوهره التوحید، تألیف برهان الدین اللقانی، و در حاشیۀ آن جوهرۀ مذکور طبع شده، چ بولاق بسال 1293 و نیز در مطبعۀ وادی النیل بسال 1279 و در المیمنیه بسال 1306 و در الازهریه بسال 1310 بچاپ رسیده است،
3 - تحقیق المقام علی کفایهالعوام فیما یجب علیهم من علم الکلام، و آن حاشیه ایست بر کفایهالعوام فضالی، آغاز حاشیه: الحمدﷲ العالم بالکلیات و الجزئیات ... که آنرا به اجازۀ شیخ خویش ’فضالی’ تألیف کرده و بسال 1223 از تدوین آن فراغت یافته است و در حاشیۀ آن کفایهالعوام مذکور چاپ شده و بسال 1285 و 1291 و در 1309 در بولاق و در 1298 در مطبعهالازهریه ودر 1298 در مطبعهالوهبیه و در 1303 در مطبعهالخیریهو در 1306 در مطبعۀ عبدالرزاق و در 1328 در مطبعهالمیمنیه بچاپ رسیده است،
4 - حاشیه الباجوری علی أم البراهین و العقاید تألیف سنوسی (توحید)، در حاشیۀ آن تقریر الشیخ احمد الاجهوری که بسال های 1293و 1300 و 1301 و 1302 در بولاق مصر چاپ شده و در حاشیۀ آن تقریر شیخ الانبابی بسال های 1279 و 1283 و 1289 و 1298 و 1304 و 1307 و 1310 و 1318 در حجر مصر بچاپ رسیده است،
5 - حاشیه (الباجوری) علی شرح ابن قاسم الغزی علی متن ابی شجاع (در فقه شافعی)، جزء دوم آن بسال های 1273 و 1285 و 1298 دربولاق و در 1303 در مطبعۀ شرف و در 1303 و 1326 در مطبعهالمیمنیه بچاپ رسیده است،
6 - حاشیه (الباجوری) علی رساله فی لااله الااﷲ، تألیف شیخ وی محمد الفضالی چ مطبعۀ عبدالرزاق بسال 1301،
7 - حاشیه (الباجوری) علی رساله الفضالی فی کلمهالتوحید، که در حاشیۀ آن رسالۀ مذکور چاپ شده و بسال 1320 در مطبعه المیمنیه بچاپ رسیده است،
8 - حاشیه (الباجوری) علی شرح السنوسی، مختصری است در علم منطق، ضمن مجموعه ای در مصر بسال 1292 و 1321 بچاپ رسیده است،
9 - حاشیه علی متن البرده للبوصیری چ بولاق 1302، مصر 1304، در حاشیۀ آن شرح الشیخ خالد الازهری علی البرده طبع شده، چ مطبعهالمیمنیه 1308 و مطبعهالازهریه 1308 و مطبعهالشرفیه 1311،
10 - حاشیه علی متن السلم المرونق للاخضری (در منطق)، در حاشیۀ آن متن السلم چاپ شده در مطبعهالکاستلیه بسال 1282 و بضمیمۀ تقریر الشیخ الانبابی در بولاق در سالهای 1286 و 1297 و مطبعهالخیریه 1304 و مطبعهالمیمنیه 1306 و مطبعهالازهریه 1308 بچاپ رسیده است،
11 - حاشیه علی متن السمرقندیه فی الاستعارات (بلاغت) چ مطبعه المیمنیه بسال 1324،
12 - حاشیه علی متن الشمائل النبویه للترمذی، رجوع به المواهب اللدنیه علی الشمائل المحمدیه (شمارۀ 17) شود،
13 - حاشیه علی مولد الشیخ احمد الدردیر چ مطبعهالخیریه 1304،
14 - رساله فی علم التوحید چ مطبعه المدارس بسال 1289 و مطبعۀ شرف بسال 1307،
15 - فتح الخبیر اللطیف بشرح متن الترصیف، و آن شرحی است بر الترصیف ابن عیسی عمری معروف به مرشدی (صرف)، چ مطبعهالمیمنیه بسال های 1310 و 1332 و در سال 1313 در مصر طبع شده است،
16 - فتح رب البریه علی الدره البهیه نظم الاجرومیه للعمریطی، در حاشیۀ آن الدره البهیهمذکور در مطبعۀ محمد مصطفی بسال 1302 و مطبعهالمیمنیه بسال 1309 چاپ شده است،
17 - المواهب اللدنیه علی الشمائل المحمدیه، و آن حاشیه ایست بر شمائل الترمذی، و در حاشیۀ آن متن شمایل چاپ شده است، طبع بولاق بسال های 1276 و 1302 و مطبعۀ محمد مصطفی 1301 و مطبعهالمیمنیه 1309 و 1330

لغت نامه دهخدا

باحوری

منسوبست به باحور یا باحورا، شدت گرمای تموز، روز بسیار گرم،
- یوم باحوری، روز بحران، و مراد از آن بیست وچهار ساعت باشد، مولد است، روزی که بیمار را تغییری پدید آید، (ناظم الاطباء) :
تبشهای باحوری از دستبرد
ز روی هوا چرک ترّی سترد،
نظامی،
رجوع به باحوریّه شود

معنی باتوری - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما