معنی باباآدم در فرهنگ فارسی عمید

گیاهی پایا از خانوادۀ کاسنی با برگ های پهن و گل های کروی که در طب قدیم مصرف دارویی داشته، اَراقیطون، اَرقیطون

معنی باباآدم در لغت نامه دهخدا

ریشۀ باباآدم، گیاهی است با برگی سخت پهن و سطبر. آراقیطون. ارقیطون. مندوس.

آدم ابوالبشر.، - امثال:، سال بابا آدم را داشتن، سخت پیر بودن

گیاه علفی پایا از تیره مرکبان با برگ های پهن

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

ریشۀ گیاهی که در طب قدیم دم کردۀ آن به عنوان مدر و صاف کنندۀ خون در معالجۀ رماتیسم به کار می رفته، ریشۀ اراقیطون، ریشۀ ارقیطون

(نَ)

قریه ای است شش فرسنگی مشرق ده رم. (فارسنامۀ ناصری)

فلفل، (تذکرۀ ضریر انطاکی چ مصر)، و آن مصحف باباری است و در تحفۀ حکیم مؤمن و فهرست مخزن الادویه و برهان هم باباری آمده است، رجوع به باباری شود

شعبه ای از طایفۀ هفت لنگ ایل بختیاری است، (جغرافیای سیاسی کیهان ص 74)

(بِ دَ)

مهرۀ حلقوم که در گلوی کودکان مراهق برآید و به تازی قردوحه نامند. (از ناظم الاطباء). در کتاب کالبدشناسی هنری تألیف کیهانی ص 188 سیب آدم ضبط شده است

پدر آدمیان، آدم ابوالبشر

((کَ رَ))

نوعی رقص ایرانی

آراقیطون