معنی ایساج - جستجوی لغت در جدول جو

ایساج

لغت نامه دهخدا

ایسار

توانگر شدن، بی نیاز شدن، آسان شدن، به آسانی زاییدن زن

فرهنگ فارسی عمید

ایداج

در دورۀ ایلخانان، مامور وابسته به سررشته داری قشون

فرهنگ فارسی عمید

ایلاج

داخل کردن، درآوردن

فرهنگ فارسی عمید

ایساع

(اِ تِ صَ)

توانگر شدن، (از ’و س ع’) (منتهی الارب) (المصادر زوزنی) (آنندراج) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24)

لغت نامه دهخدا

ایسا

نام پیغمبریست از پیغمبران بنی اسرائیل، (برهان)، ظاهراً مراد الیسع، الیشع (عبری، خداوند نجات میدهد یا می بیند) و او شاگرد و جانشین ایلیای نبی بود، (حاشیۀ برهان چ معین)، رجوع به قاموس کتاب مقدس شود

لغت نامه دهخدا

ایسا

این زمان و این دم و الحال، (برهان)، اکنون، این روز و این ساعت، و این لغت دری است اهل طبرستان و الوار جبال بسیار استعمال کنند، (آنندراج) (انجمن آرا)، اکنون و این روزمرۀ اهل کاشان است، (رشیدی)، گیلکی: ’هاسا’ (اکنون)، (حاشیۀ برهان چ معین)، در لغت محلی شوشتر ایسون بمعنی حالا و این زمان باشد، (لغات محلی شوشتر)، در گلپایگان نیز به معنی حال و اکنون استعمال شود

لغت نامه دهخدا

ایهاج

(اِ تِ)

آتش افروختن، (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)، برافروختن آتش، (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

افساج

(اِ)

گذاشتن کسی را و کرانه گزیدن از آن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ایلاج

(اِ تِ)

درآوردن و قوله تعالی: یولج اللیل فی النهار و یولج النهار فی اللیل، (از ’ول ج’) (قرآن 13/35)، (منتهی الارب) (آنندراج)، درآوردن، (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24)، درآوردن چیزی در میان چیزی، (غیاث اللغات)، سپوختن، مقابل اخراج، ادخال، درآوردن، داخل کردن: ایلاج واخراج به مشاهده معاینه دهد، (سندبادنامه)،
دی شوی بینی تو اخراج بهار
لیل گردی بینی ایلاج نهار،
مولوی

لغت نامه دهخدا

ایحاج

(اِ تِ)

مضطر کردن، (از ’وح ج’) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ایساء

(اِ تِ ءَ)

موی سر تراشیدن، (از ’وس ی’) (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی)، ستردن موی سر کسی، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ایساب

(اِ تِ بَ)

گیاهناک شدن زمین، (از ’وس ب’) (منتهی الارب) (آنندراج) (تاج المصادر بیهقی)، بسیارگیاه شدن زمین، (ناظم الاطباء)، محل توقف وسایل نقلیه (اتومبیل، اتوبوس، قطار)، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

ایساخ

(اِ تِ خَ)

چرک و ریمناک گردانیدن، (از ’وس خ’) (منتهی الارب) (آنندراج)، شوخگن گردانیدن، (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد)، بمعنی برزخ است و برزخ (کرنت) را چنین می نامیدند، (حاشیۀ ایران باستان ص 767)، رجوع به صص 768- 786، 888، 801- 805 و 809 شود

لغت نامه دهخدا

ایساد

(اِ تِ)

شتابی کردن در رفتار: اوسد فی السیر، (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، شتابی کردن شتر در رفتار، (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ایسار

(اِ تِ رَ)

توانگر گردیدن و بی نیاز گشتن، (از ’ی س ر’) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

ایساق

(اِ تِ طَ)

بار کردن شتر را، (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ایساف

(کَ)

اندوهگین گردانیدن، (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، اندوهگین کردن، (تاج المصادر بیهقی)،
جانب چپ، (آنندراج) (غیاث اللغات) (از ناظم الاطباء)، ج، ایاسر، (مهذب الاسماء)، و یسار و ایسر عالم سفلی را خواهد، (حکمت اشراق ص 280)، خجسته تر، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ایسان

(اَ)

گوشۀ عالم مابین مشرق و شمال و ظاهراً این لفظ هندی است. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

ایسان

(اِ تِ عَ)

بیهوش کردن بوی چاه، (از ’وس ن’) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

انساج

(اَ)

جمع واژۀ نسج. (یادداشت مؤلف). نسجها و بافته ها. (ناظم الاطباء). و رجوع به نسج شود

لغت نامه دهخدا

اعساج

(نَ نِ تَ)

خمیدن دررفتار از پیری. یقال: ’اعسج الشیخ، ای مضی و تعوج کبراً’. (منتهی الارب). اعسجاج. یقال: ’اعسج الشیخ، مضی و تعوج کبراً’. (متن اللغه) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا