- اکسپرسیونیسم
- درون آزمایی
معنی اکسپرسیونیسم - جستجوی لغت در جدول جو
- اکسپرسیونیسم
- اکسپرسیونیسم (Expressionism) در سینما یک جریان هنری است که در دهه ۱۹۲۰ میلادی در آلمان و بعدها در سراسر جهان پر رونق شد. این جریان با استفاده از تکنیک های ویژه و نوآورانه، سعی داشت تا احساسات، ایده ها و تجربیات عمیق فردی و اجتماعی را به شکلی غنی و تأثیرگذار به تصویر بکشد.
مهمترین ویژگی های اکسپرسیونیسم در سینما عبارتند از:
1. تکنیک های بصری نوآورانه : استفاده از تصاویر غنی، نورپردازی نوآورانه، زوایای دوربین غیرمعمول و افکت های ویژه برای ایجاد جو احساسی شدید.
2. بیان عمیق احساسات و ایده ها : تمرکز بر بیان عمیق احساسات، اندیشه ها و تجربیات فردی و اجتماعی به شکلی نیرومند و غنی.
3. تمرکز بر واقعیت داخلی و ذهنی : تاکید بر نمایش داخلیت و واقعیت های ذهنی شخصیت ها و اجراهای عمیق روانی.
4. نقد اجتماعی و سیاسی : بیان نقدهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی از طریق شکل و محتوا.
5. برهمکنش با جریان های هنری دیگر : اکسپرسیونیسم در سینما نه تنها در سینما بلکه در تئاتر، نقاشی و ادبیات نیز تأثیرگذار بوده و با جریان های هنری دیگر به تعامل می پردازد. نمونههایی از فیلمهای اکسپرسیونیستی: - مطب دکتر کالیگاری به کارگردانی روبرت وینه 1920
- از صبح به نیمهشب به کارگردانی کارل هاینز مارتین 1920
- گولم: چگونه به این جهان آمد 1920 به کارگردانی پل واگنر و کارل بوئس
- نوسفراتو به کارگردانی فردریش ویلهلم مورنائو 1922
- سایههای هشدار دهنده به کارگردانی آرتور رابینسون 1923
دستهای اورلاک به کارگردانی روبرت وینه 1924
سازه های مومی به کارگردانی پل لنی و لئو برینسکی 1924
تنوع به کارگردانی ایوالد آندره دوپونت 1925
دانشجویی از پراگ به کارگردانی هنریک گالین 1926
متروپولیس به کارگردانی فریتس لانگ 1927
- اکسپرسیونیسم
- فرانسوی درون آزمایی از شیوه های نگارگری و نویسندگی
- اکسپرسیونیسم ((اِ کْ پِ رْ))
- فرضیه یا عمل مبتنی براظهار عواطف و احساسات، روشی در هنر که جهان را بیشتر از نظر عواطف و احساس می نگرد تا حقیقت واقع و خارج، هیجان نمایی (واژه فرهنگستان)
- اکسپرسیونیسم
- طریقه ای در هنر که گویای حالات ذهنی هنرمند است و عواطف و احساسات درونی او را می نمایاند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که بمکتب اکسپرسیونیسم علاقه دارد
طرف دار طریقه یا مکتب اکسپرسیونیسم
امپرسیونیسم (Impressionism) یا دریافتگری در سینما به عنوان یک جریان هنری، به معنای نمایش احساسات، تجربیات شخصی، و واکنش های شخصی نسبت به جهان واقعی است. این جریان از نیروهای انفرادی در هنر سینما برای به تصویر کشیدن دنیای درونی انسان و تأثیرات احساسی و تجربیات شخصی استفاده می کند. امپرسیونیسم در سینما همچنین به تأکید بر استفاده از رنگ ها، نورپردازی، موسیقی، و جلوه های ویژه برای ایجاد تجربه ای حسی و شناختی برای تماشاگران اشاره دارد.
ویژگی های امپرسیونیسم در سینما:
1. به تصویر کشیدن دیدگاه شخصی : این جریان به تمرکز بر تجربیات شخصی و دیدگاه فرد نسبت به دنیای خارجی می پردازد. فیلم های امپرسیونیستی به واسطه این ویژگی به نوعی به تصویر کشیدن دنیای داخلی و درونی احساسات شخصی پرداخته اند.
2. استفاده از فنون بصری و صوتی غنی : امپرسیونیسم در سینما از فنون بصری و صوتی غنی استفاده می کند تا تجربه ای عمیق و حسی برای تماشاگران ایجاد کند. این شامل استفاده از رنگ های جذاب، نورپردازی خاص، موسیقی غنی و جلوه های ویژه می شود.
3. رهایی از محدودیت های واقع گرایی : امپرسیونیسم در سینما معمولاً از محدودیت های واقع گرایی خارج می شود و به تخیل و ابتکار آزادانه فرصت می دهد تا تجربه های جدید و نوآورانه ای را خلق کند.
مثال هایی از فیلم های امپرسیونیستی:
- `The Tree of Life` (2011) : به کارگردانی ترنس مالیک، این فیلم از فنون بصری و صوتی غنی استفاده می کند تا یک سفر امپرسیونیستی در زندگی و احساسات انسان را به تصویر بکشد.
- `Amélie` (2001) : به کارگردانی ژان-پیر جونه، این فیلم از رنگ های جذاب، نورپردازی فانتزی، و فضای صوتی غنی برای به تصویر کشیدن دنیای درونی شخصیت اصلی استفاده می کند.
- `The Fountain` (2006) : به کارگردانی دارن ارونوفسکی، این فیلم از جلوه های ویژه و تصاویر زیبا برای ایجاد تجربه امپرسیونیستی و متافیزیکی استفاده می کند.
اهمیت امپرسیونیسم در سینما:
- بیان احساسات و تجربیات فردی : امپرسیونیسم به کارگردانان فرصت می دهد تا به زیبایی و عمق تجربیات شخصی و احساسات خود ابراز دهند و این امر می تواند برای تماشاگران به تجربه ای عمیق تر و شخصی تر منتهی شود.
- ایجاد تجربه های جدید : این جریان هنری به کارگردانان امکان می دهد تا خلاقیت و نوآوری خود را به کار بگیرند و تجربه هایی جدید و متفاوت از سینما برای تماشاگران خلق کنند.
به طور کلی، امپرسیونیسم در سینما یک جریان هنری است که با استفاده از فنون بصری و صوتی غنی، به به تصویر کشیدن دنیای درونی و احساسات فردی می پردازد و به کارگردانان فرصت می دهد تا از خلاقیت و ابتکار خود برای خلق اثرهایی بی نظیر استفاده کنند.
ویژگی های امپرسیونیسم در سینما:
1. به تصویر کشیدن دیدگاه شخصی : این جریان به تمرکز بر تجربیات شخصی و دیدگاه فرد نسبت به دنیای خارجی می پردازد. فیلم های امپرسیونیستی به واسطه این ویژگی به نوعی به تصویر کشیدن دنیای داخلی و درونی احساسات شخصی پرداخته اند.
2. استفاده از فنون بصری و صوتی غنی : امپرسیونیسم در سینما از فنون بصری و صوتی غنی استفاده می کند تا تجربه ای عمیق و حسی برای تماشاگران ایجاد کند. این شامل استفاده از رنگ های جذاب، نورپردازی خاص، موسیقی غنی و جلوه های ویژه می شود.
3. رهایی از محدودیت های واقع گرایی : امپرسیونیسم در سینما معمولاً از محدودیت های واقع گرایی خارج می شود و به تخیل و ابتکار آزادانه فرصت می دهد تا تجربه های جدید و نوآورانه ای را خلق کند.
مثال هایی از فیلم های امپرسیونیستی:
- `The Tree of Life` (2011) : به کارگردانی ترنس مالیک، این فیلم از فنون بصری و صوتی غنی استفاده می کند تا یک سفر امپرسیونیستی در زندگی و احساسات انسان را به تصویر بکشد.
- `Amélie` (2001) : به کارگردانی ژان-پیر جونه، این فیلم از رنگ های جذاب، نورپردازی فانتزی، و فضای صوتی غنی برای به تصویر کشیدن دنیای درونی شخصیت اصلی استفاده می کند.
- `The Fountain` (2006) : به کارگردانی دارن ارونوفسکی، این فیلم از جلوه های ویژه و تصاویر زیبا برای ایجاد تجربه امپرسیونیستی و متافیزیکی استفاده می کند.
اهمیت امپرسیونیسم در سینما:
- بیان احساسات و تجربیات فردی : امپرسیونیسم به کارگردانان فرصت می دهد تا به زیبایی و عمق تجربیات شخصی و احساسات خود ابراز دهند و این امر می تواند برای تماشاگران به تجربه ای عمیق تر و شخصی تر منتهی شود.
- ایجاد تجربه های جدید : این جریان هنری به کارگردانان امکان می دهد تا خلاقیت و نوآوری خود را به کار بگیرند و تجربه هایی جدید و متفاوت از سینما برای تماشاگران خلق کنند.
به طور کلی، امپرسیونیسم در سینما یک جریان هنری است که با استفاده از فنون بصری و صوتی غنی، به به تصویر کشیدن دنیای درونی و احساسات فردی می پردازد و به کارگردانان فرصت می دهد تا از خلاقیت و ابتکار خود برای خلق اثرهایی بی نظیر استفاده کنند.
فرانسوی جاورنگاری
((اِ پِ))
فرهنگ فارسی معین
برگرفته از واژه فرانسوی امپرسیون به معنای احساس و تأثر. نام مکتبی ادبی و هنری در قرن 19 که هدف پیروانش رهایی از قواعد دست و پاگیر کلاسیسم و بیان تأثیر کلی و گذرای یک صحنه یا موضوع بوده است بدون پرداختن به جزییات
مکتب و سبکی در هنر که در آن هنرمند بنا به احساس لحظه ای خود موضوع یا تصویر را خلق می کند و هر گونه احساس و تاثیری را به همان حالت که روی داده است، ادا می کند