- اکثار
زیاد کردن، افزودن، زیاده روی
معنی اکثار - جستجوی لغت در جدول جو
- اکثار (اِ)
افزودن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
- اکثار
افزودن، مال جمع کردن
- اکثار ((اِ))
بسیار کردن، افزودن، بسیار گفتن، پرمایه شدن
- اکثار
افزودن، بسیارکردن، پرگویی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بذل کردن، دیگری را بر خود برتری دادن و سود او را بر سود خود مقدم داشتن، قوت لازم و مایحتاج خود را به دیگری بخشیدن
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ کرّ، به معنی مندیل و... (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به کر شود.
(اِ)
لغت نامه دهخدا
نوع کبیر صامریوما است. (تحفۀ حکیم مؤمن). صامریوما. آفتاب گردان. طورنه شوالی. (یادداشت مؤلف). صامریوما. (تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 57). و رجوع به صامریوما شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
بزرگ کوهان شدن شتر و مجتمع شدن پیه در آن. (منتهی الارب) (آنندراج). گرد آمدن پیه در کوهان شتر. (از اقرب الموارد) ، بها پیش دادن، بیع سلم کردن، به پایان رسانیدن عمر را. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، علف خوردن ستور، باربار نگریستن در چیزی. (ناظم الاطباء). خیره در چیزی نگریستن. (از اقرب الموارد) ، بیدار داشتن چشم. (از اقرب الموارد)
(کُ)
لغت نامه دهخدا
بسیار شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اطثار قوم چیزی را، فزون کردن آن را. (از اقرب الموارد).
(اِبْ)
لغت نامه دهخدا
روان شدن مغثور از رمث: اغثر الرمث. (منتهی الارب). شلم روان گردیدن از درخت رمث: اغثر الرمث اغثاراً. و کذلک اغثر العشر و الثمام. (ناظم الاطباء). اغثر الرمث، سال منه صمغ حلو یوکل و ربما سال علی الثری مثل الدبس و له ریح کریهه. (تاج العروس). مغثور از درخت رمث روان شدن. (از اقرب الموارد) ، نصر گوید: اغر، کوهی است در بلاد طی و در آنجا آبیست که درختان نخل را آبیاری میکند. (از معجم البلدان)
(اَلْ لا هَُ مْ مَ)
لغت نامه دهخدا
شکایت کس نزد پادشاه کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بد گفتن از کسی نزد پادشاه و در جای هلاک قرار دادن او را خواستن. و بدین معنی با حرف ’باء’ متعدی شود. یقال: ’اعثر به عند السلطان، ای قدح فیه و طلب توریطه او ان یقع فی عاثور’. (از اقرب الموارد) ، آماسیدن عجان ماده شتر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، برآمدن و آماسیدن عجان مرد، سالخورده شدن مرد آنچنانکه بی تکیه نتواند برخاستن. (از اقرب الموارد)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
خون آوردن بزدن نیزه بر کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ارعاف، یقال: طعنه فانثره. (از اقرب الموارد). خون از بینی بیاوردن. (تاج المصادر بیهقی).
(اَکْ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ کیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ کیر، به معنی دمهای آهنگران. (یادداشت مؤلف) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به کیر شود
نوع دوستی، فداکاری