- اوستادی
استادی، رجوع به استادی شود
معنی اوستادی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
استاد، آنکه علم یا هنری را به دیگران تعلیم می دهد، آموزگار، آموزنده، دانا و توانا در علم یا هنری، معلم عالی رتبۀ دانشگاه، بالاتر از دانشیار، سرکارگر یا کارفرما در کارگاه صنعتی، رئیس در برخی از بازی های کودکان
(اَ وِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به اوستا (زبان...). از زبانهای هندواروپائی ایران که اوستا کتاب مقدس زرتشتیان به آن نوشته شده. اوستایی به احتمال قوی از زبانهای نواحی شرقی ایران بوده و در آن دو لهجۀ قدیم (گاثی) و جدید میتوان تشخیص داد. تاریخ متروک شدن زبان اوستایی بدرستی دانسته نیست. کهن ترین قسمت اوستا (سرودهای زردشت) محتملاً میان قرون 10 و 6 قبل از میلاد تنظیم شده ولی قسمت عمده آن که جدیدتر است متعلق بدورۀ هخامنشی است. اوستا که تنها اثر این زبان است بخطی که در اواخر دورۀ ساسانی برای نوشتن اوستا از روی خط پهلوی تنظیم شده، نوشته شده. تحقیق زبان اوستایی با توسعۀ زبان شناسی تطبیقی پیشرفت بسیار کرده اما هنوز فهم همه نکات اوستا به آسانی ممکن نیست. (دایرهالمعارف فارسی)
(اُ)
لغت نامه دهخدا
در اصطلاح تشریح، شیپور اوستاخی یا مجرای اوستاخی مجرایی در گوش آدمی که بحلق راه دارد. (ناظم الاطباء). استاش.
موضعی در جنوب تایمنی در افغانستان، قضائی در جهت غربی دریاچۀ اوخری. این قضا شامل 99 ده و چهار مرکز محصولات فلاحتی است. و بیشتر سکنه مسلمان و گروهی مسیحی و از نژاد آراناؤد میباشند. عمده محصولات ارضی آن عبارت است از: گندم، جوو دیگر حبوبات، در کوهها بیشه های بسیار مشتمل بر درختان جنگلی، کاج و سرو یافت شود، و چراگاه ها دارد
معلمی آموزگاری استاد بودن، بالاترین مقام آموزشی دانشگاه پایین تر از آن دانشیاری است، حذاقت مهارت ماهری نیک دانی، زیرکی حیله تدبیر چاره مکر
آموزگاری، معلمی، تبحر، حذاقت، خبرگی، مهارت، تردستی، چیره دستی، زیرکی
متضاد: شاگردی، ناشیگری
متضاد: شاگردی، ناشیگری
