معنی اهتجان در لغت نامه دهخدا

خمیر کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). خمیر کردن آرد. (از اقرب الموارد). آرد سرشتن. (تاج المصادر بیهقی). سرشتن آرد و مثل آن، فسوس نمودن. (منتهی الارب). بازی کردن و شادمان شدن طفل. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) ، پریدن پوست و جستن آن. (منتهی الارب). اختلاج و پریدن پوست، برجستن و پریدن مرد. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، شادمان شدن مرد و جز او. (از متن اللغه) ، مضطرب شدن برق. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، شادمان شدن گربه. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

احتجان

(صَ دَ)

کشیدن. بسوی خود کشیدن. فا خویشتن کشیدن. (تاج المصادر). فرا خویشتن کشیدن چیزی را با چوگان و هر چوب سرکج، کسب کردن. (تاج المصادر). ورزیدن

لغت نامه دهخدا

اهتجام

(اِ تِ)

همه شیر پستان دوشیدن. (آنندراج) (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، آمدن و شدن، پیش و پس رفتن مردم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، زیر و زبر شدن ملخ. (منتهی الارب) ، نرم رفتن ستور و ملخ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آهسته رفتن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

اهتجال

(اِ تِ)

نو بیرون آوردن چیزی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اهتجار

(اِ تِ)

از هم جدا شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اهتجاج

(اِ تِ)

ستیهیدن در چیزی و تمادی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، در اصطلاح علم عروض یکی از مفاعیل است که در آن زحاف شده و آن فعول بسکون لام است در آنجا که از مفاعیل منشعب باشد. و رجوع به المعجم فی معاییر اشعارالعجم شود

لغت نامه دهخدا

اهتجاء

(اِ تِ)

هجو کردن. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اهجان

(اِ تِ)

خداوند شتران گزیده شدن.

لغت نامه دهخدا

احتجام

بادکش کردن (بادکش حجامت در پزشکی دیرینه در پیاله ای پنبه آغشته به مل و افروخته را می گذاشتند وآن را بر پشت بیمار می نهادند و بر گوشت آماسیده تیغ می زدند تا خون بگیرد) تانگوییدن

معنی اهتجان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما