معنی انقیض در لغت نامه دهخدا

بوی خوشی که بس خوش آیند باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بوی خوش. (از اقرب الموارد)، مرد ستمگار وجفاکار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). متطاول ِ جائر. (از اقرب الموارد)، شتر نکب رسیدۀ لنگان. (منتهی الارب) (آنندراج). شتر نکب رسیده. (از اقرب الموارد). شتر مبتلا به بیماری نکب. (ناظم الاطباء)، مردی که در رفتار به یک طرف میل کند. (آنندراج). آنکه کژ رود از لنگی. (مصادر زوزنی). آن اشتر که از لنگی بر یک سو رود. (مهذب الاسماء). عادل عن الاستقامه لایقیم علی جهه واحده. (یادداشت مؤلف).، - امثال:، الدهر انکب لایلب. (مجمع الامثال میدانی، از یادداشت مؤلف)

معنی انقیض - جستجوی لغت در جدول جو

انقیض

لغت نامه دهخدا

انقیض

فرهنگ لغت هوشیار

نقیض

ضد و مخالف و واژگونۀ چیزی، مخالف

فرهنگ فارسی عمید

انقاض

ساختمان هایی که ویران کرده باشند

فرهنگ فارسی عمید

تنقیض

(تَ ذَرْ ری)

بیرون آوردن اسب نره را بی استواری نعوظ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نقیض

(نَ)

باشگونۀ چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (صراح). مخالف. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). نامانند. (زمخشری). ناهمتا. (دهار). ضد شی ٔ. (مهذب الاسماء). باژگونۀ چیزی. دشمیز. ضد. (ناظم الاطباء). مقابل. وارونه. وارون. (یادداشت مؤلف). نقیضه. (اقرب الموارد) ، آواز پوست، آواز پای. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج) ، آواز زه کمان و آواز نوار تنگ ستور و آواز محمل و پالان و چرخ چاه و بانگ انگشتان و بانگ استخوان پهلو و آواز اندام. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، بانگ ماکیان و عقرب و قورباغه و عقاب و شترمرغ و بلدرچین و باز و وتر و وزغ و آدمی. (از اقرب الموارد). بانگ عقاب. (ناظم الاطباء). بانگ عقاب و مرغ خانه (مهذب الاسماء) ، آوازی که به مکیدن شاخ حجامت می برآید. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، (اصطلاح منطق) نقیض هر شی ٔ رفع آن بود، و فرق میان نقیض و ضد آن است که دو نقیض نه با هم جمع شوند و نه هر دو معدوم، چنانکه ’هست’ و ’نیست’ و ’حیات’ و ’ممات’، اما دو ضد جمع نشوند، اما هر دو معدوم توانند شد، چنانکه سپید و سیاه ممکن نیست که جمع شوند، مگر می تواند که هر دو نباشند، بلکه زرد باشد. (از غیاث اللغات). چیزی را وقتی نقیض چیز دیگر خوانند که نه با هم توانند بودن و نه با هم توانند نبودن، مثل وجود و عدم که جمع هر دو محال است و رفع هر دو نیز غیرممکن. و رجوع به تناقض شود

لغت نامه دهخدا

انقی

(اَ قا)

رجل انقی، مرد باریک بینی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، نزد اهل معانی سخنی است که در پاسخ منکر حکم القاء شود. (از کشاف اصطلاحات الفنون). و رجوع به همین کتاب شود

لغت نامه دهخدا

انقیاض

(اِ تِ)

شکافتن دیوار بی افتادن و یا فرودریدن آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). شکافته شدن دیوار. (تاج المصادر بیهقی). ترک خوردن دیوار. (یادداشت مؤلف) ، بر نکول انگیختن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انقاض

(اِ تِ مَ)

زبان بکام چسبیده بانگ برزدن ستور را. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

انقاض

(اَ)

جمع واژۀ نقض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). رجوع به نقض شود

لغت نامه دهخدا

انیض

(اِ تِ)

متغیرشدن گوشت. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بگردیدن گوشت. (تاج المصادر بیهقی).